Ένα ρομαντικό παραμύθι για ενήλικες

Ομολογώ ότι δεν γνώριζα ότι αυτός ο υπέροχος κωμικός ηθοποιός είναι και συγγραφέας. Και μάλιστα ένας συγγραφέας που κατάφερε να μεταφέρει το πηγαίο χιούμορ του μέσα στα μυθιστορήματά του.

«Η γυναίκα που δεν ήθελε» διαδραματίζεται στις αρχές του 20^ού αιώνα και τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ένας νεαρός βιολονίστας, ο Τζέρεμι. Ο νεαρός, κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας, αρχίζει να κάνει παράξενα πράγματα, ρίχνει νερό μέσα σε μια τούμπα και χτυπά δυνατά μόνο τα μαύρα πλήκτρα ενός πιάνου. Λίγες μέρες, αργότερα, αναγκάζεται να ταξιδέψει σε ένα ιατρικό θέρετρο, στο Μπαντενβάιλερ της Γερμανίας. Στο ίδιο θέρετρο διαμένει και ο ευφυέστατος Άντον Τσέχωφ, καθώς και μια νεαρή, όμορφη Βελγίδα, η Κλάρα. Ο Τζέρεμι, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του λίγο γυναικοκατακτητή, προσπαθεί να προσεγγίσει λίγο-λίγο την Κλάρα, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπος με τις απανωτές αρνήσεις της. Η επιμονή του, όμως, ανταμείβεται και αυτό που ξεκινά σαν ένα απλό φλερτ για τον Τζέρεμι και την ετοιμοθάνατη Κλάρα, μετατρέπεται σε μια δυνατή αγάπη που έχει ανάγκη από ένα θαύμα για να μπορέσει να επιβιώσει η Κλάρα. Αλήθεια, πιστεύετε στα θαύματα;

Το μυθιστόρημα είναι δομημένο σε τριάντα επτά σύντομα κεφάλαια και όλη η ιστορία παρουσιάζεται μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Τζέρεμι. Ο Τζέρεμι, ο οποίος αγνοεί τον λόγο που τον ανάγκασε να κάνει αυτά τα τρελά πράγματα κατά τη διάρκεια της συναυλίας, νομίζει ότι είναι τρελός. Και πραγματικά, συνεχίζει να κάνει ορισμένα τρελά πράγματα, ώσπου συνειδητοποιεί ότι πρέπει να βάλει την ευτυχία της Κλάρας πάνω από τη δική του και βρίσκει τη θεραπεία του στον έρωτα. Έτσι η Κλάρα, η γυναίκα που δεν ήθελε καμία σχέση μαζί του αρχικά, καταφέρνει να νιώσει για πρώτη φορά αγαπητή και πολύτιμη για κάποιον. Η θεραπεία και για τους δύο περνάει μέσα από τα συναισθήματά τους.

Ο Wilder χρησιμοποιεί λόγο απλό και απαλλαγμένο από περιττά στολίσματα. Οι περιγραφές του είναι ουσιαστικές και στοχευμένες, έτσι ώστε το χιούμορ του να ξαφνιάσει τον αναγνώστη, ο οποίος πιθανόν θεωρούσε ότι διάβαζε ένα ακόμα σοβαρό μυθιστόρημα. Η παρουσία του Τσέχωφ είναι αυτή που προσφέρει μερικές από τις πιο αστείες αλλά ταυτόχρονα και πιο σοφές σκηνές του βιβλίου. Οι απιθανότητες που υπάρχουν πρέπει να αγνοηθούν, καθώς το μυθιστόρημα του Wilder είναι ένα τρυφερό και συνάμα χιουμοριστικό παραμύθι για τον έρωτα και όσα τον δοκιμάζουν ή τον ομορφαίνουν…