Επιστροφή στην αθωότητα…
Ένα παιδί αφηγείται κάποιο καλοκαίρι του. Τότε που ο ίδιος και οι φίλοι του περνούσαν τις μέρες τους ξέγνοιαστα μέσα σε περιβόλια και μπαχτσέδες, σκαρφαλώνοντας σε κάθε λογής δέντρο, κολυμπώντας στο ποτάμι και ταξιδεύοντας στο διάστημα με όχημα το δεντρόσπιτο-διαστημόπλοιό τους. Ένα καλοκαίρι που ενώ προμηνύεται ανιαρό και μονότονο, ξάφνου παίρνει άλλες διαστάσεις καθώς στο χωριό έρχεται η Γαλλίδα δασκάλα. Όλοι μαγεύονται από την ομορφιά της και όλοι θα προσπαθήσουν να την προσεγγίσουν. Ο Βάιος Παπάζογλου, στον γιο του οποίου κάνει μαθήματα, ο Σταύρος, ο ιδιοκτήτης του μηχανουργείου της κεντρικής πλατείας, οι συγχωριανοί, αλλά και ο δωδεκάχρονος Άγης και οι φίλοι του. Οι πρώτες άγουρες ερωτικές επιθυμίες και φαντασιώσεις κάνουν την εμφάνισή τους. Τα παιδιά, δίνοντας βάση στις φήμες που κυκλοφορούν ότι τα μεσημέρια η Γαλλίδα δασκάλα κάνει μπάνιο γυμνή σε μια μυστική λίμνη, ξεκινούν με τα ποδήλατά τους να την ανακαλύψουν. Και τότε…
Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, σε ενεστώτα χρόνο, από ένα μικρό παιδί που όταν το βιβλίο αρχίζει είναι ενήλικας. Ο Άγης θυμάται. Τις αναμνήσεις πυροδοτεί ένα σκουριασμένο πιστόλι που φτάνει στα χέρια του μέσα σε ένα κουτί γνωστής μάρκας αθλητικών παπουτσιών. Και όλα αρχίζουν από την αρχή…
Ο Άγης επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο του ύστερα από πολλά πολλά χρόνια. Ένα μυστικό τον βαραίνει, δεν μπορεί να ησυχάσει, και όσο πλησιάζει στο χωριό ανακαλύπτει πως ό,τι θυμόταν ανήκει στο παρελθόν.
Η «Γαλλίδα δασκάλα» του Ντίνου Γιώτη είναι ένα μυθιστόρημα με έντονη την ανάμνηση της παιδικής ηλικίας, τα τόσο αθώα και ξέγνοιαστα χρόνια, που εν προκειμένω τα σκιάζει ένα ένοχο μυστικό. Ο Γιώτης στήνει τον μύθο του πολύ καλά. Δημιουργεί ατμόσφαιρα, μυστήριο, εντείνει το ενδιαφέρον και κρατάει τον αναγνώστη σε εγρήγορση έως την τελευταία σελίδα.
Από ένα σημείο κι έπειτα δύο ιστορίες, το τότε και το τώρα του Άγη, ξετυλίγονται παράλληλα, κεφάλαιο κεφάλαιο, με ανάδρομη αφήγηση και διαρκή flash-back. Κάθε τέλος κεφαλαίου δίνει πάσα στο επόμενο, με μια φράση συνήθως, και προετοιμάζει τον αναγνώστη για το τι θα ακολουθήσει. Επίσης οι τύχες των ηρώων μετά τη μοιραία βραδιά δε μένουν άγνωστες, φωτίζονται επαρκώς τόσο το μέλλον τους όσο και το παρελθόν τους. Τίποτα δε μένει στον αέρα, όλα μπαίνουν στη θέση τους, όλα τακτοποιούνται.
Και ύστερα, στο τέλος, έρχεται η ανατροπή που δίνει την κάθαρση στον κεντρικό ήρωα…
