Ένα ψυχολογικό θρίλερ και μια ιστορία αγάπης

Ο Τομ Ρομπ Σμιθ έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Παιδί 44», το οποίο πριν από δυο χρόνια μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Δυο ακόμα μυθιστορήματα ακολούθησαν και ολοκλήρωσαν μια τριλογία με πρωταγωνιστή τον Λέο Ντεμίντοφ, έναν αξιωματικό του υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας της Σοβιετικής Ένωσης του 1953. Τώρα, ο Σμιθ επιλέγει να εστιάσει στο παρόν και αντλεί στοιχεία από την προσωπική του ζωή για να γράψει ένα ψυχολογικό θρίλερ που διαβάζεται απνευστί.

Ο εικοσιεννιάχρονος Ντάνιελ ζει στο Λονδίνο με τον σύντροφό του Μαρκ. Οι γονείς του μετά τη συνταξιοδότησή τους μετακόμισαν σε μια φάρμα στη Σουηδία, χώρα καταγωγής της μητέρας του, της Τίλντε. Μια μέρα δέχεται ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από τον πατέρα του που τον ενημερώνει ότι η μητέρα του δεν είναι καλά και έχει εισαχθεί σε ένα άσυλο. Λίγο αργότερα δέχεται ένα τηλεφώνημα από τη μητέρα του που του λέει ότι επιστρέφει στο Λονδίνο και τον παρακαλεί να μην πιστέψει όσα του είπε ο πατέρας του. Όταν η Τίλντε φτάνει κοντά του επιμένει να του αφηγηθεί τα όσα απαίσια συνέβησαν από τότε που μετακόμισαν στη Σουηδία, καθώς και τις υποψίες της ότι ο πατέρας του είχε συμμετοχή σε αυτά. Με μια τσάντα γεμάτη αποδείξεις (ένα ημερολόγιο, αποκόμματα, αφίσες) η Τίλντε παρουσιάζει τα όσα ανακάλυψε κατά τη διάρκεια της διαμονής της στη φάρμα, μια περίοδο κατά την οποία δεν κατάφερε να ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία, ιδιαίτερα από τη στιγμή που άρχισε να υποψιάζεται ότι ο πανίσχυρος γείτονάς της είχε κάποια ευθύνη για την απροσδόκητη εξαφάνιση της υιοθετημένης κόρης του. Ανήμπορος να αποφασίσει ποιον να πιστέψει, τη μητέρα του ή τον πατέρα του, ο συνήθως δειλός Ντάνιελ αποφασίζει ότι πρέπει να ανακαλύψει μόνος του την αλήθεια για τα όσα του αφηγήθηκε η μητέρα του.

Πιθανόν η υπόθεση να φέρνει στον νου τη σύγχρονη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία που έχει κυριαρχήσει στον χώρο τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι το μυθιστόρημα του Σμιθ δανείζεται πολλά στοιχεία από αυτήν, αλλά ταυτόχρονα προχωρά και ένα βήμα παραπέρα. Χρησιμοποιώντας ουσιαστικά διπλή αφήγηση –κύριος αφηγητής είναι ο Ντάνιελ, αλλά υπάρχει και η πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Τίλντε στον Ντάνιελ– παρουσιάζει ταυτόχρονα και τον ταραγμένο ψυχισμό της μητέρας και τη δύσκολη θέση στην οποία έρχεται ο γιος. Ο τρόπος με τον οποίο δομεί την αφήγησή της η Τίλντε δημιουργεί την απορία: μήπως έχουν συμβεί τελικά όλα αυτά; Μήπως τελικά δεν τα έβγαλε από το μυαλό της; Και ο μόνος τρόπος για να απαντηθεί αυτό είναι να βρεθεί το κορίτσι που εξαφανίστηκε. Και εδώ αναλαμβάνει ρόλο ντετέκτιβ ο γιος, αυτός που δεν αντέχει τις συγκρούσεις και κρύβει την ομοφυλοφιλία του από τους γονείς του για να μην τους στεναχωρήσει. Αποφασίζει να ρισκάρει και να ψάξει γιατί δεν μπορεί να αντέξει την απογοήτευση στο βλέμμα της μητέρας του, γιατί το πιο σημαντικό για αυτόν είναι να τη βοηθήσει να βρει την ισορροπία της.

Με πολλή μαεστρία ο Τομ Ρομπ Σμιθ κατορθώνει να συνδυάσει αρμονικά το ψυχολογικό θρίλερ με την ιστορία αγάπης, της αγάπης ενός γιου για τη μητέρα του που τον οδηγεί στο να κάνει την υπέρβαση και να τολμήσει να ξεπεράσει τα όριά του.