Η Tania Crasnianski γεννήθηκε στη Γαλλία από μητέρα Γερμανίδα και πατέρα Γαλλορώσο. Πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή ήταν δικηγόρος του ποινικού δικαίου στο Εφετείο του Παρισιού. Το πρώτο της βιβλίο, «Τα παιδιά των Ναζί» (Enfants de nazis, 2016), σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, ενώ έχει εκδοθεί σε περισσότερες από 10 χώρες. Ζει στο Λονδίνο, στη Γερμανία και στη Νέα Υόρκη.

Το δοκίμιο ξεκινάει με τη σχέση εξάρτησης του Αδόλφου Χίτλερ και του προσωπικού θεράποντος ιατρού του, Τέοντορ (Τέο) Μορέλ, από το 1936. Ο τελευταίος, γνωστός και ως «μάγος», ήταν η σκιά του Χίτλερ (αποκαλούμενος από τον Μορέλ και Ασθενής Α), και κανείς από τον περίγυρο του ηγέτη δεν γνωρίζει γιατί και πώς τα έχει καταφέρει. Ο φιλύποπτος Χίτλερ τον έχει αναγάγει σε επιστήθιο φίλο, ενώ οι ναζιστικοί κύκλοι τον περιγελούν, τον αποκαλούν «Ρασπούτιν του Χίτλερ», «πράκτορα του Στάλιν», «γιατρό της βελόνας», «γιατρό-ντίλερ», πανούργο, φανατικό, κομπογιαννίτη, τσαρλατάνο, άξεστο και βρώμικο, που το μόνο που ονειρεύεται είναι να γίνει μεγιστάνας της φαρμακοβιομηχανίας. Στη συνέχεια εξετάζεται η σχέση του Ουίνστον Σπένσερ-Τσόρτσιλ και του προσωπικού ιατρού του, Λόρδου Τσαρλς ΜακΜόραν Γουίλσον. Ο χαρισματικός πολιτικός ηγέτης, αφηγητής, συγγραφέας, αριστοκράτης, «γεννημένος πασάς» και εξημερωμένος τύραννος κουράρεται από τον πανούργο, ευφυή, μοναχικό, ματαιόδοξο και εγωιστή με την προσωνυμία «Τσάρλι το τιρμπουσόν» και «πωλητής ύπνου» ιατρό, ο οποίος φιλοδοξεί να γίνει διάσημος συγγραφέας. Περνάμε στη σκιαγράφηση της σχέσης του Στρατάρχη και πολιτικού Φιλίπ Πετέν με τον «ντόκτορ», «γιατρό συνοδό», «μυστικοσύμβουλο και διασκεδαστή», «αναδεχτό», «ψυχολογικό μπαστούνι» Μπερνάρ Μενετρέλ, ο οποίος θέλει να είναι ένας άνθρωπος που ασκεί επιρροή. Έπειτα, η συγγραφέας καταπιάνεται με τον στρατηγό και δικτάτορα, «Εξοχότατο», «Καουδίγιο» (αρχηγό), Φρανθίσκο Φράνκο Μπααμόντε, τον άνθρωπο με το «κοκαλάκι της νυχτερίδας» και τον πιστό του Φαλαγγίτη, ριζοσπάστη λαϊκιστή και αγαπημένο διασκεδαστή, αγχώδη και αυστηρό γιατρό Βιθέντε Χιλ, «Βιθεντόν» ή «Βιθέ ο Νταής», που επιζητεί να γίνει ο πιο έμπιστος πολιτικός του σύμβουλος. Ακολουθεί η σχέση του «υπεράνθρωπου», «δασκάλου» και μπουφόνικου μελανοχίτωνα Μπενίτο Μουσολίνι με τις ατέρμονες φιοριτούρες με τον κοσμικιστή, ξένο ειδικευόμενο νοσοκομειακό γιατρό του, Γκέοργκ Τσαχάριε, ο οποίος αποσκοπεί να γίνει ένας σπουδαίος καθηγητής. Γνωρίζουμε τον χαρισματικό αλλά εμμονοληπτικό Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και τον μυστηριώδη «δόκτορα των VIP», «γιατρό-θαύμα», «Miracle Max», «διαβολικό γιατρό», «βασιλιά της βελόνας» μυστικό γιατρό του, Μαξ Τζέικομπσον, ο οποίος σκοπεύει να γίνει ένας μεγαλοφυής χημικός. Τη σκυτάλη παίρνει ο μεγαλομανής παρανοϊκός τύραννος με τη μανία καταδίωξης, «πατερούλης», «Σόσο», «Κόμπα», «ο ατσάλινος άνθρωπος», ο «Βοζντ», ο Κόκκινος Τσάρος, Ιωσήφ Τζουγκασβίλι (ψευδώνυμο Στάλιν) και ο γιατρός του Βλαντίμιρ Βινογκράντοφ. Τέλος, γνωρίζουμε τον αϋπνικό, δαιμονικά ιδιοσυγκρασιακό, Μεγάλο Τιμονιέρη Μάο Τσε-τουνγκ και τον γιατρό του, Λι Ζι-σούι, ο οποίος λάτρεψε και μίσησε τον «ηθοποιό» ασθενή του.

Η μελέτη ξεκινάει με το σύντομο προλογικό σημείωμα και την εισαγωγή, τα οποία εισάγουν τον αναγνώστη στο μείζον θέμα των πολιτικών ηγετών που βρίσκονται υπό την επιρροή ή και εξάρτηση ουσιών. Το ζήτημα αυτό είναι άρρηκτα συνυφασμένο με τον καταλυτικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι θεράποντες προσωπικοί ιατροί των συγκεκριμένων πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών του 20^ού αιώνα που τους κούραραν αποκλειστικά και τους αφιέρωσαν τη ζωή τους θυσιάζοντας την προσωπική ζωή τους και την επαγγελματική τους καριέρα. Το βιβλίο βασίστηκε εν πολλοίς σε πολυάριθμες, έγκυρες ιστορικές πηγές, μαρτυρίες, αρχειακό υλικό, βιογραφίες, απομνημονεύματα, εξιστόρηση καθημερινών συμβάντων από τις άγνωστες πτυχές της ζωής των ηγετών και ανεκδοτολογικές αναφορές. Ακολουθεί το κυρίως κείμενο σε γλαφυρό ύφος και άρτια γλώσσα με τις σχέσεις επιρροής και εξουσίας οκτώ ηγετών του περασμένου αιώνα με τους προσωπικούς τους γιατρούς. Αμφεταμίνες, ναρκωτικά, διεγερτικά, παυσίπονα, σπασμολυτικά, αγχολυτικά, βαρβιτουρικά, υπνωτικά, ηρεμιστικά, αντικαταθλιπτικά, αναβολικά στεροειδή, αντιβακτηριδιακά, πρωτεϊνικά, ενέσεις οξυγόνου και ενεργού άνθρακα, αφαιμάξεις, ψυχοτρόπα, αναλγητικά, κοκαΐνη, δυναμωτικά, ορμόνες, βδέλλες, καταπραϋντικά, ενέσιμα αφροδισιακά και κάθε λογής τοξικά φάρμακα, χάπια μεθαμφεταμίνης, χημικές ουσίες, μορφινούχα διαλύματα και οπιοειδή σκευάσματα επιστρατεύθηκαν και χορηγήθηκαν σε αυτούς τους ηγέτες, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στα υψηλά καθήκοντα και στις ακατάπαυστες υποχρεώσεις τους με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους Χίτλερ και Κένεντι να έχουν καταντήσει κινητά φαρμακεία. Το πόνημα ολοκληρώνεται με τον επίλογο, τις ευχαριστίες της συγγραφέως, καθώς και με τις διαφωτιστικές σημειώσεις και τη χρήσιμη βιβλιογραφία και τα σχετικά έργα αναφοράς, στα οποία ο εμβριθής αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει για να εμβαθύνει στο πραγματευόμενο ζήτημα. Περιττό είναι να αναφερθεί το αψεγάδιαστο μεταφραστικό έργο της Κολαΐτη. Όπως εξαιρετικά εύστοχα αναφέρεται στο οπίσθιο αυτί του βιβλίου, οι εν λόγω προσωπικοί γιατροί μπορεί να μην κατέχουν εξουσία, είναι όμως συνένοχοί της, είναι κι αυτοί τόσο απομονωμένοι και παντοδύναμοι όσο και οι ηγέτες που κουράρουν. Επιπλέον, είναι θεματοφύλακες του κρατικού μυστικού της υγείας των ασθενών τους, ενώ παράλληλα διχάζονται ανάμεσα στο επαγγελματικό τους καθήκον και την ευθύνη τους ως πολίτες.