Από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε το θέμα του νέου βιβλίου του Στέφανου Δάνδολου, είχα μεγάλη περιέργεια να το διαβάσω. Οι ιστορίες που τοποθετούν στο κέντρο τους τον Ιησού Χριστό, αναμφίβολα ασκούν μια γοητεία έντονη ασχέτως του πόσο πιστεύει κανένας ή όχι, αφού ο Ιησούς υπήρξε η φιγούρα που διαμόρφωσε την εξέλιξη και την πορεία του κόσμου μας. Πολύ περισσότερο, ειδικά όταν το θέμα αγγίζει και την ιστορικότητα του Χριστού, ως προσώπου, για την οποία τόσα και τόσα γράφονται και λέγονται.
Το οπισθόφυλλο, από τις πρώτες κιόλας λέξεις, δημιουργεί στον υποψήφιο αναγνώστη ένα δυνατό κλίμα μυστηρίου: «Άραγε ξέρουμε τα πάντα για τις τελευταίες ώρες του Χριστού; Μήπως συνέβη κάτι λίγο πριν από τη Σταύρωση, για το οποίο κανείς δεν έχει μιλήσει εδώ και αιώνες;»
Αντλώντας έμπνευση από ένα καταγεγραμμένο γεγονός των τελευταίων ωρών του Ιησού, ο Δάνδολος επιχειρεί ένα πραγματικά δύσκολο και τολμηρό συγγραφικό εγχείρημα, δεδομένης της βαρύτητας που είχαν τα συγκεκριμένα γεγονότα, αλλά και του βαθμού στον οποίο αυτά μιλούν στις ψυχές των ανθρώπων. Το μυθιστόρημα έχει έναν μεγάλο πρωταγωνιστή, εν απουσία, τον Ιησού Χριστό και δύο πρωταγωνιστές εν παρουσία, τον Πόντιο Πιλάτο και την Κλαυδία Πρόκλα, τη σύζυγο του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία ως αυτός που δίκασε τον Χριστό.
Γνωρίζουμε ουσιαστικά για πρώτη φορά δύο ανθρώπους που παραγνώρισε η ιστορία. Ένας άνδρας με δύναμη και εξουσία, που παλεύει με δικούς του δαίμονες, στοιχειωμένος από μιαν απόφαση που άλλαξε τα πάντα και καταδικασμένος σε ένα ατέλειωτο εσωτερικό σκοτάδι. Μια γυναίκα της άρχουσας τάξης, που, σε καιρούς αντίξοους για κάθε γυναίκα, επέλεξε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, τη φωνή της καρδιάς της, φτάνοντας να ανακηρυχτεί Αγία της χριστιανικής Εκκλησίας. Η γυναίκα εκείνη που, τη μέρα της δίκης που άλλαξε τον κόσμο, στο Πραιτώριο της Ιερουσαλήμ, όρθωσε το ανάστημά της και προσπάθησε να σώσει τον Χριστό, κάνοντας ό,τι δεν τόλμησαν δεκάδες άντρες γύρω της.
«Από τις ανεμοδαρμένες ερήμους της Ιουδαίας μέχρι τα ομιχλώδη μονοπάτια της αστραφτερής Ρώμης, αυτή εδώ είναι η συγκλονιστική ιστορία ανθρώπων που πάλεψαν με τα σκοτάδια τους για να βγουν στο φως. Είναι το πορτρέτο μιας θαρραλέας ύπαρξης που αντιτάχθηκε στη βία των ημερών της. Η ανατομία ενός γάμου που χτυπήθηκε ανελέητα από τη μοίρα. Το δραματικό χρονικό μιας δίκης που σημάδεψε την ανθρωπότητα και εκείνου του τραγικού δικαστή που ένιψε τας χείρας του, του άντρα που είχε ξεκινήσει την καριέρα του με όνειρα και έσβησε στην αφάνεια. Και, τέλος, η οδύσσεια ενός παλιού Ρωμαίου στρατηγού, που σαράντα χρόνια μετά τη Σταύρωση έφερε στο φως τα κρυμμένα μυστικά οδεύοντας προς τη δική του λύτρωση.»
Το μυθιστόρημα ισορροπεί ανάμεσα στα ιστορικά γεγονότα και στη μυθοπλασία, όμως, όπως τονίζει ο ίδιος ο συγγραφέας σε σημείωμά του: «Το βιβλίο αυτό δε διεκδικεί δάφνες θρησκευτικού πονήματος μήτε αποτελεί ιστορικό δοκίμιο για την εποχή που περιγράφει. Είναι μυθιστόρημα και πρέπει να διαβαστεί ως μυθιστόρημα».
Με ωραία γραφή, καλοδομημένη αφήγηση και σφιχτή πλοκή, αναπλάθει τα γεγονότα και μια ολόκληρη εποχή που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ελάχιστα έως καθόλου. Η δουλειά που έχει κάνει ο συγγραφέας στην αποτύπωση της εποχής, των τόπων, των γεγονότων και των προσώπων είναι πραγματικά αξιοζήλευτη, παραθέτοντας και τις σημαντικές πηγές του στο τέλος του βιβλίου.
Το μόνο στοιχείο που πλαγίως θα προδώσω, είναι πως ίσως νιώσετε κι εσείς μια μικρή απογοήτευση όταν αποκαλυφθούν επιτέλους αυτά τα περίφημα λόγια που ψιθύρισε η Κλαυδία Πρόκλα στον Πιλάτο στη δίκη του Χριστού, μιας που η αφήγηση χτίζει έναν ισχυρό μύθο γύρω από αυτά και οι περισσότεροι θα περιμένουν μάλλον κάτι άλλο. Αλλά η απογοήτευση αυτή θα χαθεί γρήγορα, μιας που η εξέλιξη της ιστορίας θα σας παρασύρει.
