Ένοχο παρελθόν

Ο Λίαμ ήταν ο πρώτος έρωτας της Τζουντ. Όμως, ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα θα οδηγήσει το ζευγάρι στον χωρισμό. Τώρα, δέκα χρόνια αργότερα, η Τζουντ έχει προχωρήσει τη ζωή της, καθώς έχει γίνει γιατρός και πρόκειται να παντρευτεί. Όλα φαίνονται ιδανικά, μέχρι που ο Λίαμ εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά της στο νοσοκομείο όπου εργάζεται η Τζουντ.

Της ζητάει μια χάρη και η Τζουντ δεν μπορεί να του αρνηθεί, σίγουρα όχι ύστερα απ’ όσα είχαν περάσει μαζί. Η Τζουντ κρύβει τη συνάντηση απ’ όλους, ακόμα και από τον μέλλοντα σύζυγό της. Η Τζουντ εξαφανίζεται με διάφορες προφάσεις προκειμένου να συναντηθεί με τον Λίαμ, όμως εκείνος δεν ανταποκρίνεται στις κλήσεις της. Πιθανόν δεν έπρεπε να εμπιστευτεί τον Λίαμ έπειτα από δέκα χρόνια, όμως δεν μπορούσε να διαγράψει όσα έζησαν ως ζευγάρι. Η Τζουντ επιστρέφει την επόμενη ημέρα στο σπίτι της και ενημερώνεται ότι ο Λίαμ βρέθηκε νεκρός.

Από εκείνη τη στιγμή η Τζουντ θα βρεθεί στο επίκεντρο των ερευνών για τη διαλεύκανση της δολοφονίας του Λίαμ. Θα γνωρίσει τη συμβία του και το παιδί του, τους φίλους του, την οικογένειά του. Γνωρίζοντας τη ζωή του Λίαμ διαπιστώνει πόσο διαφορετική ήταν η ζωή του από τη δική της, το σπίτι του ήταν κοινόβιο. Όμως, ο Λίαμ πάντοτε ήταν έτσι ή μήπως είχε αλλάξει η ίδια;

Το συγγραφικό δίδυμο των Nicci French, που έγινε διάσημο με τη σειρά βιβλίων με πρωταγωνίστρια τη Φρίντα Κλάιν, επιστρέφει με αυτό το stand alone ψυχολογικό θρίλερ. Το βιβλίο χωρίζεται σε κεφάλαια, ενώ η στοιχειοθέτηση των χαρακτήρων δομείται άρτια και ρεαλιστικά. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, χωρίς να είναι εύκολο να καταλάβει ο αναγνώστης τη λύση της υπόθεσης. Η οπτική εστιάζει απόλυτα στην πλευρά της Τζουντ, παρατηρώντας ο αναγνώστης την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από τα δικά της μάτια. Το ψυχολογικό υπόβαθρο των χαρακτήρων αποτελεί το επίκεντρο του συγγραφικού ύφους, δίνοντας –κατά σημεία– μεγαλύτερη έμφαση στην ψυχολογική απεικόνιση και λιγότερη στην πλοκή. Η μονοδιάστατη οπτική της αφήγησης επιτυγχάνει να σκιαγραφήσει την υπόσταση και τις διακυμάνσεις στην ψυχολογία της ηρωίδας.

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα καλό μυθιστόρημα με έντονο ψυχολογικό προφίλ όπου η ανάγνωση ρέει και οδηγεί τον αναγνώστη στο σκοτεινό υπόβαθρο της ανθρώπινης ψυχής.