Το Frankenstein Underground #1 είναι μια σκοτεινή ιστορία που καθηλώνει, εξιστορούμενη από έναν μετρ του είδους, τον Mike Mignola. Μαζί με τον σχεδιαστή Ben Stenbeck δημιούργησαν μια από τις πιο αναμενόμενες σειρές της χρονιάς που μοιάζει να έχει όλα τα εχέγγυα για ένα δυνατό μέλλον.

Μεξικό, 1956. Το τέρας του Frankenstein, κυνηγημένο και πληγωμένο, περιφέρεται στα ερείπια ενός αρχαίου και ξεχασμένου ναού. Κατευθυνόμενο στις κατακόμβες, συναντά μία γριά γυναίκα που θεραπεύει τις πληγές του, ενώ παράλληλα μπορεί να δει πώς προκλήθηκαν. Η καλοσύνη που του δείχνει, καθώς και η εμφανής έλλειψη φόβου απέναντί του σύντομα θα βοηθήσει να αναπτυχθεί μια φιλία ανάμεσά τους.

Παρ’ όλα αυτά, αυτό που δεν ξέρουν και οι δύο είναι ότι στα παρασκήνια μοχθηρές δυνάμεις κινούνται ήδη εναντίον τους. Ο σαδιστής μαρκήσιος Fabre αποκτά ένα νοσηρό ενδιαφέρον για το πλάσμα και στέλνει δαίμονες για να παγιδεύσουν το τέρας και να του το φέρουν. Τα πλάσματα θα προσπαθήσουν να εξαπατήσουν το τέρας για να το πάνε στον μαρκήσιο, αλλά αυτό θα αποδειχτεί πιο δύσκολο από ό,τι περίμεναν. Η μάχη αρχίζει, οι σκιές εξαπλώνονται αγγίζοντας τους πάντες και η επιβίωση αποκτά ένα νέο νόημα.

Ο μετρ της ατμόσφαιρας τρόμου στρέφει τη ματιά του στο πιο παρεξηγημένο τέρας απ’ όλα και αφηγείται την ιστορία ενός βαθιά ανθρώπινου χαρακτήρα, ενός πλάσματος που προσπαθεί να ζήσει με αξιοπρέπεια, να επιβιώσει μακριά από την κακομεταχείριση του ανθρώπινου είδους και των συγκρούσεων που κάτι τέτοιο επιφέρει. Το πάθος για ζωή, η λαχτάρα για εκδίκηση και η ανάγκη για κάποιο νόημα στη ζωή του συνθέτουν την εικόνα του, ενώ τα φλας μπακ στο παρελθόν βοηθούν τον αναγνώστη να γνωρίσει το παρελθόν του τέρατος.

Το τέρας εμφανίζεται έξυπνο, αφυπνισμένο ως προς την αναζήτηση της ταυτότητάς του και με επίγνωση του ότι δεν είναι άνθρωπος αλλά ένα δημιούργημα. Αυτή η επίγνωση του δημιουργεί ταυτόχρονα θυμό και πόνο. Οι ξεθωριασμένες αναμνήσεις του, γεμάτες πόνο, φυλάκιση και κακοποίηση, του έχουν προκαλέσει μια βαθιά επιθυμία απομάκρυνσης από το ανθρώπινο είδος, παράλληλα όμως αισθάνεται και απέραντη μοναξιά.

Το σχέδιο του Stenbeck ταιριάζει απόλυτα με την εξιστόρηση του Magnolia. Αφαιρετικό, με ζωντανά χρώματα (Dave Stewart) και έντονο κοντράστ, με σκιές να δίνουν τόνο στις αναμνήσεις του τέρατος και αρκετό χώρο στα πάνελ. Το τέρας του Stenbeck ξαναζωντανεύει πειστικά, βασανισμένο και έχοντας ένα ανθρώπινο βάρος στους ώμους του. Τα χρώματα κινούνται κυρίως σε μπλε και μαύρους τόνους με σκοτεινούς εσωτερικούς χώρους αλλά όλοι οι χαρακτήρες δεν χάνονται στο φόντο.

Το Frankenstein Underground φαίνεται να έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει μια πολύ καλή σειρά. Με έναν δημιουργό ήδη θρύλο στον χώρο και έναν τρομερό καλλιτέχνη στο σχέδιο περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο τεύχος!