Η γοητεία της διαστροφής

…ο βόρβορος έλαμπε

κόκκινος και μαύρος…

Α. Ρεμπώ

Στο βαθύτερο πυρήνα του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπου βρίσκεται η έδρα των ενστίκτων, το σεξ και η βία έχουν το βασίλειό τους. Σ’ αυτό το σκοτεινό βασίλειο μας βυθίζει το διαστροφικό θρίλερ της Αμερικανίδας συγγραφέως Christa Faust – ένα γοητευτικό μίγμα γκόθικ λογοτεχνίας και νουάρ μυθιστορήματος, που μιλά χωρίς περιστροφές για τη νοσηρότητα του σαδομαζοχισμού ως ψυχολογικού φαινόμενου, αλλά και ως τρόπου ζωής για όσους βιώνουν τη σεξουαλικότητά τους μέσω των ρόλων του αφέντη ή του σκλάβου.

Μια αποτρόπαιη σεξουαλική δολοφονία που παραπέμπει στον Τζακ τον Αντεροβγάλτη, κινεί το ενδιαφέρον της συγγραφέως νουάρ βιβλίων Κέιτλιν ΜακΚάλοου και αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει ως υλικό για την επόμενη δουλειά της. Προσπαθώντας να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες από ”πρώτο χέρι”, εισχωρεί στα άδυτα της σαδομαζοχιστικής κοινότητας της Νέας Υόρκης – μιας ελίτ πλούσιων και διάσημων που συγκεντρώνεται κάθε βράδυ σ’ ένα privé club. Με το ψευδώνυμο Λαίδη Μόριγκαν παίρνει το ρόλο της Αφέντρας και συμμετέχει στις πιο ακραίες σεξουαλικές φαντασιώσεις όπου η βία και η υποταγή πρωταγωνιστούν. Σταδιακά ο έλεγχος της κατάστασης χάνεται, η λογική θολώνει και το ηθικό όριο της Κέιτλιν γίνεται όλο και πιο δυσδιάκριτο: ένα άγνωστο κομμάτι του εαυτού της αναδύεται και ανακαλύπτει την ηδονή του να εξουσιάζεις απόλυτα κάποιον, χρησιμοποιώντας το σεξ και τη βία. Κι ενώ όλα όσα αποτελούσαν μέχρι εκείνη τη στιγμή τη ζωή της καταρρέουν, ο δολοφόνος βρίσκεται συνεχώς δίπλα της, χωρίς εκείνη να αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο….

Η αριστοτεχνικά χτισμένη νοσηρή ατμόσφαιρα του βιβλίου που κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται άβολα από την πρώτη σελίδα, αλλά ταυτόχρονα τον μαγνητίζει και τον τραβά όλο και πιο βαθιά στο μαύρο πηγάδι της διαστροφής στο οποίο πέφτει η ηρωίδα, είναι η μεγαλύτερη αρετή του κειμένου. Το σκηνικό της παρηκμασμένης σύγχρονης μητρόπολης και το αδιέξοδο των αλλοτριωμένων ανθρώπινων σχέσεων της ”νορμάλ” ζωής συνδέονται και επικοινωνούν ως συγκοινωνούντα δοχεία με τις ακραίες σεξουαλικές σκηνές στον υπόγειο κόσμο των ”ανώμαλων”. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τις οποίες η συγγραφέας αποδίδει με ωμό ρεαλισμό – βασιζόμενη και σε προσωπικές της εμπειρίες, αφού υπήρξε επαγγελματίας Dominatrix, ενώ η ιδιαίτερα περιγραφική γλώσσα του κειμένου είναι αιχμηρή και κάποτε αγοραία, αλλά αυτό για τον αναγνώστη είναι μάλλον αναμενόμενο με βάση τη θεματολογία του βιβλίου. Στις αδυναμίες του κειμένου, η υπέρμετρη προσπάθεια της Faust να παρουσιάσει την πρωταγωνίστριά της ως μια δυνατή, κυριαρχική γυναίκα που την οδηγεί τελικά στην υπερβολή και την εύκολη λύση του στερεότυπου.

Η μετάφραση στα ελληνικά είναι παραπάνω από επαρκής και συμβάλλει με θετικό τρόπο στο τελικό αποτέλεσμα, με μόνη ένσταση την απόδοση του τίτλου, που ίσως θα έπρεπε να παραμείνει στ’ αγγλικά (Control Freak). Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό βιβλίο όπου συναντώνται και δένουν με δημιουργικό τρόπο διάφορα ρεύματα της ”σκοτεινής” λογοτεχνίας: νεο-γκόθικ, νουάρ, pulp και dark erotica. Πέρα όμως από το πρώτο επίπεδο του μοτίβου ”αίμα και σπέρμα” πάνω στο οποίο στηρίζει η συγγραφέας το κείμενό της, διακρίνεται με σαφήνεια η φιλοδοξία της να μιλήσει με ειλικρίνεια για το ”τέρας” που όλοι κρύβουμε μέσα μας, αλλά και ν’ ασκήσει κριτική σε μια άρρωστη κοινωνία στην οποία δεν υπάρχουν πρόσωπα μόνο ρόλοι, δεν υπάρχουν συναισθήματα μόνο μάσκες, ενώ ο πόνος, σωματικός και ψυχικός, είναι η μόνη πραγματικότητα.