Στιγμές πολέμου

Ένα βράδυ του Δεκέμβρη του 2015 που «έξω χιονίζει», στο αμφιθέατρο «Ράδιο Σίτυ» της Θεσσαλονίκης το μέντιουμ Νίνα έχει παράσταση. Αποστολή της να φέρει πάνω στη σκηνή έξι εκτοπλάσματα για να αφηγηθούν την ιστορία τους. Όλοι τους είναι ξένοι στρατιώτες που βρέθηκαν στην πόλη το 1914 στο πλαίσιο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μέσα από τις αφηγήσεις τους –στιγμιότυπων περισσότερο της δύσκολης ζωής τους στη Θεσσαλονίκη κάτω από αντίξοες συνθήκες– συναρμολογείται μια ολοκληρωμένη εικόνα της πολυφυλετικής πόλης εκείνης της εποχής, έναν αιώνα πριν. Μαζί με αναφορές στο σήμερα για να επιτευχθεί η αναπόφευκτη σύγκριση.

Το σαρκοφάγο σκοτάδι μέσα στα αντίσκηνα των φαντάρων, ένα πιάτο βραστή γίδα κάπου στον Βαρδάρη, τα ύπουλα κουνούπια της ελονοσίας, το ξεσάλωμα των ξένων φαντάρων στα μιούζικ χολ της πόλης, μια ρωσική συνταγή για το κεφαλόπουλο, στοχασμοί για τα αποφάγια που αφήνουν οι πεθαμένοι στο ψυγείο τους είναι μερικά από όσα αναφέρονται στη νουβέλα του Σάκη Σερέφα «Έξω χιονίζει».

Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας περισσότερο εκφραστικά μέσα που παραπέμπουν κατευθείαν σε θεατρική παράσταση, όπως γοργή εναλλαγή διαλόγων, ανάγνωση επιστολών που απευθύνονται στους γονείς για το απαραίτητο παραμύθιασμα, αμεσότητα, «σκηνοθετικές» οδηγίες εντός παρενθέσεων κ.ά., παρά με κοινή αφήγηση, δημιουργεί ένα ευχάριστο, παρά το θέμα του, κείμενο που αποτελείται από μικρά κεφάλαια με διαφορετικό κάθε φορά πρωταγωνιστή. Ενώ η φράση «έξω χιονίζει» επαναλαμβάνεται συχνά πυκνά, σχεδόν εμμονικά, για να δίνει το στίγμα της πραγματικότητας και να επαναφέρει κατά διαστήματα τους αναγνώστες στο σήμερα.

Η νουβέλα ολοκληρώνεται μαζί με την παράσταση της μαντάμ Νίνα, τα εκτοπλάσματα των στρατιωτών επιστρέφουν στον αιώνιο ύπνο τους, οι θεατές αποχωρούν. Ενώ έξω εξακολουθεί να πέφτει χιόνι.