Too good to be true…

Η εικόνα, ειδικά σε κοντινό πλάνο, σπάνια λέει την αλήθεια: στην καλύτερη περίπτωση αποτελεί ένα μικρό μέρος της, την κορυφή του παγόβουνου – αλλά ποτέ δεν ξέρεις το πραγματικό μέγεθος ενός παγόβουνου παρά μόνο όταν συγκρουστείς μαζί του…

Στο αγωνιώδες ψυχολογικό θρίλερ της Αμερικανίδας Λίζα Άνγκερ, η Ίζαμπελ και ο Μάρκους είναι το τέλειο ζευγάρι: επιτυχημένοι και οι δύο επαγγελματικά κι ακόμα ερωτευμένοι μετά από πέντε χρόνια γάμου. Ώσπου η Ίζαμπελ θα ανακαλύψει, με επώδυνο τρόπο, ότι ο άντρας με τον οποίο νόμιζε ότι ζούσε είναι… νεκρός εδώ και πολλά χρόνια – άρα μοιραζόταν το κρεβάτι της και τη ζωή της με έναν άγνωστο. Καθώς τα πάντα γύρω της καταρρέουν και ενώ τα πτώματα αρχίζουν να πληθαίνουν, εκείνη θα αναγκαστεί να βρει μόνη της την άκρη του νήματος που θα την οδηγήσει από τη Νέα Υόρκη στην Πράγα…

Χτισμένο με την κλασική συνταγή ενός καλού θρίλερ, το παρόν μυθιστόρημα έχει όλα τα απαραίτητα ”συστατικά” για να κρατήσει τον αναγνώστη σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα: δυνατούς και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, συνεχής δράση, σασπένς και ανατροπές της πλοκής – θα γινόταν μια πολύ καλή ταινία του είδους. Η συγγραφέας έχει δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στο ψυχολογικό προφίλ των ηρώων με αποτέλεσμα να πείθουν ως αληθινοί, καθημερινοί άνθρωποι που βρίσκονται μπλεγμένοι σε ακραίες καταστάσεις – εκεί όπου δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις, οι προσωπικές αντοχές αλλά και το υλικό από το οποίο ο καθένας είναι φτιαγμένος.

Το καλογραμμένο κείμενο ρέει σαν το νερό (προσωπικά το διάβασα σε δύο μόλις βράδια), γι’ αυτό και σας προτείνω να το βάλετε στη βαλίτσα των διακοπών σας. Έκλεισα το βιβλίο με μια ινδιάνικη παροιμία στο μυαλό μου που συμπυκνώνει, νομίζω, τις 400 και πλέον σελίδες του: ”Ό,τι δεν σου ανήκει πάντα θα φεύγει από σένα όσο κι αν προσπαθείς να το κρατήσεις, ό,τι είναι όμως αληθινά δικό σου θα ξαναγυρίζει σε σένα, όσες φορές κι αν στο πάρουν”.