Αποτελώντας τη βάση της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς του BBC που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μερικούς μήνες πριν από το ξαφνικό κλείσιμο της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013, το «Επειγόντως τη μαμή» της Τζένιφερ Γουόρθ είναι η πραγματική ιστορία της συγγραφέα, όταν πρωτάρχισε να δουλεύει  στις Μαίες του Αγίου Ρέιμοντ Νονάτους, στο Ιστ Εντ του Λονδίνου της δεκαετίας του 1950. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μοναχές, στον Οίκο Νονάτους, όμως, εργάζονταν και νέες κοπέλες που δεν έφεραν το σχήμα, όπως η Τζένι Λι, η ηρωίδα του μυθιστορήματος, η οποία μάλιστα όταν πήγε εκεί, σε ηλικία περίπου 22 ετών, είχε τις αμφιβολίες της για την ύπαρξη του Θεού.

Μέσα από τα περιστατικά, που κάποιες φορές εκτείνονται σε περισσότερα από ένα κεφάλαια, όπως η συγκλονιστική ιστορία της Μέρι, της κυρίας Τζένκινς ή της Κοντσίτα Γουόρεν και της γέννησης του 25^ου (!) παιδιού της, διαγράφονται πολύ εύγλωττα, αλλά και με πολύ αγάπη, οι οικονομικές και οι κοινωνικές συνθήκες στις εργατικές συνοικίες της μεγαλούπολης, στα ερείπια των βομβαρδισμών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στο μεταίχμιο μιας νέας εποχής. Στη σημερινή εποχή της ουσιαστικής κατάλυσης του κοινωνικού κράτους και ιδιαίτερα της επικράτησης μιας «οικονομικής» λογικής (με την έννοια της περικοπής δαπανών και της πλήρους αντιστοιχίας κόστους και αποτελέσματος) στη διαχείριση των δημόσιων συστημάτων υγείας, η υπενθύμιση των δυσκολιών τις οποίες αντιμετώπισαν αλλά και της προόδου που πέτυχαν οι μεταπολεμικές (ευρωπαϊκές) κοινωνίες στη φροντίδα των μητέρων και των νεογνών μάς δίνει, ίσως, θάρρος κι ελπίδα για το μέλλον παρά το ζοφερό παρόν.

Μέσω της Τζένι Λι θα γνωρίσουμε την πανύψηλη, αδέξια αλλά γλυκύτατη Τσάμι, τις αδελφές Τζουλιέν και Εβαντζελίνα, τη Σύνθια. Αλλά η μεγάλη συμπάθεια της Τζένι είναι η υπέργηρη, εκκεντρική αδελφή Μόνικα Τζόαν. Ίσως γιατί εκείνη (η Τζένι) έχει έρθει στον Οίκο Νονάτους έπειτα από μια χαμένη αγάπη που το φλερτ των συνομηλίκων της δεν αρκεί για να γιατρέψει.

Στην τηλεοπτική σειρά είχαν προστεθεί επεισόδια για τα οποία υπήρχε μόνο νύξη στο βιβλίο και είχαν παραλειφθεί άλλα. Δεν μπορούμε, πάντως, να μην αναγνωρίσουμε την έμφαση στο κοινωνικό στοιχείο που υπήρχε και στην τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου.

Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί η φροντίδα με την οποία μεταφράστηκε το βιβλίο στα ελληνικά, το παράρτημα για την απόδοση της Κόκνεϊ αλλά και το γλωσσάρι ιατρικών όρων που παρατίθεται στο τέλος της έκδοσης.

Η Τζένιφερ Γουόρθ (Jennifer Worth) εκπαιδεύτηκε ως μαία στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Μπέρκσαϊρ στο Ρέντινγκ. Υπηρέτησε ως προϊσταμένη στο Νοσοκομείο Ελίζαμπεθ Γκάρετ Άντερσον στο Λονδίνο, και αργότερα στο Νοσοκομείο Μαρία Κιουρί, επίσης στο Λονδίνο. Το 1973 εγκατέλειψε το επάγγελμα της μαίας για να ακολουθήσει εντατικές σπουδές στη μουσική. Δίδαξε πιάνο και τραγούδι για 25 περίπου χρόνια. Πέθανε τον Μάιο του 2011 έπειτα από σύντομη ασθένεια.