Ο Νίκος Ξένιος γεννήθηκε το 1962 στο Χαρτούμ και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Η συλλογή διηγημάτων του «Το άχτι» κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Φαρφουλάς και προκρίθηκε ως υποψήφιο για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου πεζογράφου του περιοδικού «Διαβάζω». Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Οδός Πανός», «Φαρφουλάς» και «Anteprima». Συμμετείχε στις ομαδικές συλλογές διηγημάτων «Ιστός ʼ95» (εκδ. Ιστός) και «Γράψε Σβήσε» (εκδ. Φαρφουλάς), στον επιστημονικό τόμο “Greek Magic” (ed. Routledge), στο «Λεξικό Θεατρικών Όρων» (εκδ. ΚΟΑΝ), στην «Ελληνική Γραμματική για Ρωσόφωνους» (εκδ. Πελασγός) και στον τόμο «Θέατρο και Διαπολιτισμική Εκπαίδευση» (εκδ. Ζαχαρόπουλος).

Ο Λεωνίδας είναι συνταξιούχος ηθοποιός και ετοιμάζεται για μια ξεχωριστή παράσταση του Οιδίποδα επί Κολωνώ. Παντρεμένος με τη Μαγδαληνή, που πέθανε πριν από μερικά χρόνια, δέχεται την επίσκεψη της φίλης του, της Βέρας, στην οποία διηγείται κάθε φορά ένα κομμάτι της ζωής του. Σε ένα τριάρι, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, θα ακούσουμε κι εμείς, μπαίνοντας αθόρυβα σαν σκιές πίσω από τη Βέρα, την ιστορία του Λεωνίδα και της Μαγδαληνής με τον πρώτο της άνδρα, καθώς και της σχέσης του ηθοποιού με τα δύο παιδιά της δεύτερης, τον Γιάννη και την Ελένη.

Μέσα σε λίγες σελίδες ξεδιπλώνεται μια «μικροαστική» ιστορία: ο γάμος της Μαγδαληνής με τον ωραίο (και άσωτο) Θάνο, η ζωή τους στη Γερμανία, η επιστροφή στην Ελλάδα, ο χωρισμός, η γνωριμία της Μαγδαληνής με τον Λεωνίδα, το διαζύγιό της με τον Θάνο, ο γάμος της με τον Λεωνίδα στο τέλος και η υιοθεσία των παιδιών της από εκείνον. Και παράλληλα, η εξέλιξη του Λεωνίδα ως ηθοποιού, η αναγνώριση που κερδίζει, αν και σταθερά αριστερός στις πεποιθήσεις, στη ζωή και στο έργο: μια μικρογραφία της Ελλάδας που καταφέρνει και επιβιώνει σε δύσκολους καιρούς;

Το βιβλίο του Νίκου Ξένιου αναδεικνύει τον δυναμισμό του Λεωνίδα, την υποχωρητικότητα και την καλοσύνη της Μαγδαληνής, την αχαριστία των παιδιών της προς την ίδια και τον πατριό τους, την ιδιοτέλεια του Θάνου. Η γραφή είναι στέρεη, οι αναλογίες του ήρωα με τον Οιδίποδα προφανείς και η βάση της ιδεολογίας του εύλογη (σελ. 46,47 και 107), ενώ η πλοκή κρύβει εκπλήξεις για τον αναγνώστη που, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, έχει μπει λαθραία στο σαλόνι του Λεωνίδα πίσω από τη γυναίκα με το άλικο φουστάνι.