Romantic Fantasy

Η «Ελίζα» είναι ένα κλασικό αλληγορικό παραμύθι, το πρώτο μέρος της πενταλογίας «Το Βασίλειο πέρα απ’ το Δάσος», και το πρώτο βιβλίο της Αποστολίας Γκιριτζιώτη, που την εμπνεύστηκε και τη ζωντανεύει στο χαρτί. Έχοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενός παραμυθιού, η ιστορία της Ελίζας είναι εκείνη μίας νεαρής πριγκίπισσας που εγκαταλείπει την ασφάλεια του παλατιού και αναλαμβάνει μία επικίνδυνη αποστολή στο δάσος των ξωτικών, τα οποία μάλλον διάκεινται εχθρικά προς το ανθρώπινο είδος: οι περιπέτειες, οι ανατροπές, οι παγίδες, αλλά και τα όντα που κατοικούν εκεί, ξωτικά, γίγαντες, δράκοι, μάγισσες, καθώς και τα ζώα του δάσους που φυσικά έχουν ανθρώπινη φωνή, θα την αναγκάσουν πολλά να αλλάξει από τα όσα μέχρι τότε σκέφτεται για τη ζωή και για τον κόσμο, και θα της ανοίξουν ένα νέο μονοπάτι, στο κλείσιμο του πρώτου βιβλίου.

Πέρα από τη γοητεία που ασκεί ούτως ή άλλως κάθε παραμυθένια ιστορία σε όλους ανεξαρτήτως ηλικίας, και η συγγραφέας έχει κάνει πολύ καλή δουλειά σε αυτό το στοιχείο του βιβλίου χρησιμοποιώντας όλα τα κλασικά μοτίβα των αγαπημένων παραμυθιών, η «Ελίζα» θα μπορούσε σίγουρα να θεωρηθεί μία ιστορία ενηλικίωσης, από την αφέλεια και συχνά την αλαζονεία της πρώτης νιότης, στην ωριμότητα και τις ευθύνες της ενήλικης ζωής, από τη βιασύνη της πρώτης εντύπωσης, στη διαμόρφωση δια της εμπειρίας της ικανότητας να βλέπεις πίσω και πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων.

Όμως κατά τη γνώμη μου, την παράσταση από την πρωταγωνίστρια κλέβει ο Έσπεν, ο πολυπρόσωπος, παιχνιδιάρης και δολοπλόκος Βασιλιάς των Ξωτικών, που αποτελεί ως χαρακτήρας το μεγάλο ατού της ιστορίας, αφού είναι εκείνος που ανακατεύει κάθε φορά τα χαρτιά της τράπουλας και ό,τι κι αν επιλέγει να κάνει η Ελίζα, τον βρίσκει συνεχώς μπροστά της. Και το ερωτικό παιχνίδι, αλλά και μία «μάχη» χαρακτήρων, που εξελίσσεται στις σελίδες ανάμεσα στους δυο τους, είναι εκείνο που οδηγεί τον αναγνώστη ως μίτος μέσα από τα όσα διαδραματίζονται στην ιστορία ως το κλείσιμο του πρώτου μέρους. Ο σκοτεινός Έσπεν θέλει την Ελίζα, αλλά δεν την αγαπά. Η φωτεινή Ελίζα αγαπά τον Έσπεν, αλλά δεν τον θέλει. Παράδοξο; Στον έρωτα και στον πόλεμο, και εδώ ισχύουν και τα δύο, όλα μπορούν να συμβούν…

Με το πολύ όμορφο εξώφυλλο του Όθωνα Νικολαΐδη που μεταφέρει εξαρχής τον αναγνώστη στο παραμυθένιο δάσος και στήνει το σκηνικό του βιβλίου, η «Ελίζα» είναι μία δροσερή, νέα μάτια στις κλασικές παραμυθένιες αφηγήσεις, και, αν αγαπάτε το είδος, θα σας κρατήσει όμορφη συντροφιά αυτό το καλοκαίρι. Και προσωπικά, δηλώνοντας φαν του Έσπεν, περιμένω και τη συνέχεια…