Η έκδοση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος (1864-1936), υπήρξε ο πολιτικός ηγέτης που άφησε τη σφραγίδα του στην Ιστορία του τόπου˙ σημάδεψε όσο κανείς άλλος τον ελληνικό 20ό αιώνα.
Η πολιτική σταδιοδρομία του ξεκίνησε στη γενέτειρά του, την Κρήτη, όπου για πρώτη φορά εξελέγη το 1889 αντιπρόσωπος στην περιφέρεια Κυδωνιών, και ολοκληρώθηκε, τον χειμώνα του 1936, με την απομάκρυνσή του από την ελληνική (κεντρική) πολιτική σκηνή και το βιολογικό τέλος στο Παρίσι, τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Έτσι, από την αρχή και μέχρι τέλους, η πολιτική δράση του απλώνεται και στις τρεις διαστάσεις: τοπική, εθνική, κοσμοπολίτικη∙ προσδιορίζεται επιπλέον, τουλάχιστον μέχρι το 1922, από τη διττή κλίμακα ελλαδικό κράτος – αλύτρωτος Ελληνισμός.
Στον ευρύτερο αυτόν χρονικό ορίζοντα (1890-1936) οι ελληνικές συνειδήσεις δοκιμάζονται από σημαδιακές εμπειρίες, όπως: αλυτρωτικές εξεγέρσεις, τoν Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, το Κίνημα στο Γουδί, τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Μικρασιατική Καταστροφή, το προσφυγικό ζήτημα, τα στρατιωτικά κινήματα/πραξικοπήματα του Μεσοπολέμου, την κρίση αντιπροσώπευσης, την καθεστωτική μεταβολή, τους κλυδωνισμούς της διεθνούς οικονομικής κρίσης, τα αυταρχικά «πειράματα». Από την επίσημη έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα το 1902 και έως το 1922 η χώρα βρίσκεται σε συνεχή πολεμική εγρήγορση, ενώ από το τέλος της δεκαετίας του 1890 και μέχρι την εποχή που εξετάζουμε η ελληνική κοινωνία βιώνει «μικρούς διχασμούς» (φράση του ίδιου του Βενιζέλου), χάσματα που με το βάθεμά τους συντείνουν σε μια μακρά και τραυματική εμφύλια διαμάχη.
Με λιγότερα λόγια, «εθνικό, «πολιτειακό» και «κοινωνικό» ζήτημα προσδιορίζουν, στη δυναμική τους αλληλεξάρτηση, την πολιτική/ιδεολογική και κοινωνική αρένα στην οποία ο Ελευθέριος Βενιζέλος συστήνεται και καθιερώνεται ως πρωταγωνιστικός μαχητής.
Σήμερα ο Ελ. Βενιζέλος απολαμβάνει τη γενική αποδοχή που δεν γνώρισε στον βιολογικό του βίο. Πόσο οικεία υπήρξε όμως για τους Έλληνες η μορφή αυτού του πολιτικού με το αριστοκρατικό παρουσιαστικό που παρέπεμπε μάλλον σε δυτικοευρωπαίους παρά σε Έλληνες πολιτικούς; Η πλούσια ιστοριογραφική παραγωγή που αναπτύχθηκε τις τρεις τελευταίες δεκαετίες στάθηκε κυρίως στο έργο των βενιζελικών κυβερνήσεων, στα οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα, στη μεταμόρφωση της Ελλάδας. Και ασχολήθηκε πολύ λιγότερο με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και κυρίως με τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της περιόδου. Το υποκείμενο ωστόσο, ιδίως όταν πρόκειται για μια φυσιογνωμία όπως ο Ελ. Βενιζέλος, εισβάλλει στον πολιτικό βίο για να θυμίσει ότι οι χαρακτηριολογικές ιδιοτυπίες ενός ισχυρού πολιτικού αφήνουν τα ίχνη τους, όχι μόνο στη βραχεία αλλά και στη μακρά διάρκεια.
Ο Νικόλαος Εμμ. Παπαδάκης (Παπαδής), γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», έπειτα από πολυετή και κοπιώδη έρευνα καταθέτει στην ελληνική βιβλιογραφία την πρώτη ολοκληρωμένη βιογραφία (σε δυο τόμους) του Βενιζέλου. Για πρώτη φορά, ο πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος συναντά τον άνθρωπο, με όλες τις χαρές, τις λύπες, τις φιλοδοξίες και τις απογοητεύσεις, από τη γέννηση του στην Κρήτη, τα παιδικά και τα νεανικά του χρόνια στα Χανιά, στη Σύρο και την Αθήνα, μέχρι την απόπειρα δολοφονίας του, το αποτυχημένο κίνημα του 1935 και το τέλος της ζωής του στο Παρίσι. Μέσα από την πλήρη αφήγηση όλων των μεγάλων ιστορικών γεγονότων της εποχής, σε πολλά από τα οποία ο Βενιζέλος δεν υπήρξε μόνο πρωταγωνιστής αλλά και διαμορφωτής τους, ο συγγραφέας αναδεικνύει άγνωστες και ξεχασμένες προσωπικές στιγμές του μεγάλου πολιτικού, ο οποίος αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο λίγοι στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας.