Οκτώ σκοτεινές διαδρομές

Οι συλλογές διηγημάτων αξιόλογων πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων είναι μία νέα τάση τα τελευταία χρόνια στο χώρο των εκδόσεων και είναι ένας καλός τρόπος για να συστηθούν στο αναγνωστικό κοινό, που αναζητά πλέον και νέες φωνές, πέρα από τους καταξιωμένους συγγραφείς.

Ο Ανδρέας Μ. Σουσουρής, γεννημένος το 1981, σπούδασε σκηνοθεσία και δημιουργική γραφή και ασχολείται με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες μικρού μήκους αλλά και διηγημάτων. Με την παρούσα συλλογή, που αποτελείται από οκτώ σκοτεινές ιστορίες για την απώλεια, την εκδίκηση και το θάνατο, δίνει το εκδοτικό παρών ακολουθώντας τα βήματα των αγαπημένων του αναγνωσμάτων από τη δεξαμενή της κλασικής λογοτεχνίας και του μακάβριου.

Η πλευρά της ανθρώπινης ψυχής που μένει πάντα στη σκιά είναι η έμπνευσή του, και οι «διαβάτες» που πρωταγωνιστούν στις ιστορίες του, όπως οι ένοικοι μιας ξεχασμένης πολυκατοικίας, ένα αγόρι που γίνεται βασιλιάς, ένας οδοιπόρος που γίνεται μάρτυρας της βίας αλλά και της αθωότητας του ανθρώπινου ψυχισμού, είναι αντι-ήρωες που άλλοτε περιπλανώμενοι και άλλοτε παγιδευμένοι, αναζητούν όχι απαντήσεις, αλλά ανάσες «στη σιωπή της σκιάς».

Με γλώσσα τολμηρή (που «φλερτάρει» σε ορισμένα σημεία με το σουρεαλισμό) και κάποτε σκληρή και με ματιά κινηματογραφική, αφηγείται ένα χρονικό των ημερών μας σε οκτώ μέρη. Ξεχώρισα από τη συλλογή τα διηγήματα «Κουρελήδες», «Ένα παγκάκι στην άμμο» και «Ένας καλός άνθρωπος» και αναμένω με ενδιαφέρον το επόμενο λογοτεχνικό βήμα του Ανδρέα Σουσουρή.