Συντρώγοντας με μάγισσες και δράκους
«Αχάραγα την άλλη μέρα σηκώνεται η μάγισσα, παίρνει ζάχαρη και μέλι, παίρνει άσπρο αλεύρι, κάντιο και ροδόνερο, παίρνει βανίλια και μόσκο και αθόγαλο, τα ζυμώνει, τα μυρώνει, τα πλάθει και κάνει ένα τσουπωτό παλικάρι με τα όλα του».
(«Ο Ζαχαράκης», παραμύθι της Ηπείρου, από το «Δείπνο με μάγισσες και κολατσιό με δράκους»)
Πρόσφατα επανακυκλοφόρησε σε νέα εμπλουτισμένη έκδοση, από τον Κέδρο, η συλλογή παραμυθιών «Δείπνο με μάγισσες και κολατσιό με δράκους». Ένας τόμος που ακολουθεί αυτό ακριβώς που λέει ο υπότιτλος που το συνοδεύει – μια γαστριμαργική περιπλάνηση στα λαϊκά παραμύθια.
Παραμύθια απ’ όλη την Ελλάδα που η Ζωή Βαλάση κατέγραψε όπως τα άκουσε από τις ίδιες τις παραμυθούδες και τους παραμυθάδες ή όπως τα θυμάται η ίδια από παλαιές διηγήσεις. Παραμύθια με κοινό στοιχείο την έντονη παρουσία της τροφής, τη σημασία του φαγητού στην πλοκή, αλλά και τους τρόπους της πρόσληψης, της προετοιμασίας και της κατανάλωσής του.
Από τη στιγμή που αυτά προέρχονται από κάθε γωνιά της ελληνικής γης, επόμενο είναι να διακρίνονται μια ποικιλία στις γλωσσικές μορφές, όπως και διαφορετικό προσωπικό ύφος στην αφήγηση. Κάτι που ωστόσο δεν εμποδίζει διόλου την απόλαυσή τους.
Η δομή της εν λόγω συλλογής ακολουθεί λογική αλληλουχία. Πείνα-Λαιμαργία-Απόλαυση του γεύματος-Βουλιμία. Επίσης υπάρχουν και παραμύθια που περιέχουν συγκεκριμένα είδη τροφών και εδεσμάτων. Ψωμί-Αρτοσκευάσματα, Σαλατικά, Σούπες, Κρέας, Καρυκεύματα, Νερό, Φρούτα.
Στην ιδιαίτερα προσεγμένη αυτή έκδοση περιλαμβάνονται και παροιμίες και λαϊκές εκφράσεις που θέμα τους έχουν επίσης την τροφή.
«Έρωτας χωρίς καυγά, φαΐ χωρίς αλάτι».
«Η καημένη η Θωμαή απ’ τον ύπνο στο φαΐ».
Ενώ πρέπει να γίνει λόγος και για την εξαιρετική εικονογράφηση της Βάλλυς Λιάπη. Εικόνες πολύχρωμες, εικόνες που εκπέμπουν φως και μαγεύουν, ξεπηδούν από κάθε σελίδα του βιβλίου αυτού συμπληρώνοντάς το με μοναδικό τρόπο.
Καλή σας όρεξη!