Ο Αντόνιο Σκουράτι γεννήθηκε στη Νάπολη το 1969.  Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και στην Ecole des Hautes Etudes Sciences Sociales του Παρισιού.  Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μπέργκαμο και από το 2008 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο IULM του Μιλάνου.  Είναι τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας La Stampa και του εβδομαδιαίου περιοδικού Internazionale.

Δευτέρα, 18 Ιουνίου 2001: σε μια μικρή κωμόπολη της βόρειας Ιταλίας, σε ένα  Λύκειο, ημέρα προφορικών απολυτηρίων εξετάσεων, ένας μέτριος μαθητής, ο Βιταλιάνο Κάτσα, προβαίνει σε ένα αποτρόπαιο έγκλημα.  Μπαίνει στην αίθουσα όπου τον περίμεναν οι επτά καθηγητές του, τέσσερις άντρες και τρεις γυναίκες, για να τον εξετάσουν προφορικά και με ένα όπλο το οποίο είχε κρυμμένο στο κράνος της μοτοσικλέτας του, τους σκοτώνει εν ψυχρώ, ενώ αφήνει να ζήσει μόνο ένας, ο Αντρέα Μαρεσκάλκι, καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας.  Ο επιζήσας καθηγητής βασανίζεται από τύψεις, καθώς θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο γιατί δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως τα προβλήματα του μαθητή του.  Είναι ο μοναδικός που δεν αντιμετωπίζει τον Βιταλιάνο ως δολοφόνο αλλά ως μαθητή με ιδιάζουσα προσωπικότητα που απαιτούσε ιδιαίτερη προσοχή.  Ο Βιταλιάνο ήταν ο αγαπημένος του μαθητής παρόλο που δεν ήταν πρότυπο μαθητή.  Για τον Μαρεσκάλκι ήταν ένα παιδί έξυπνο και ευαίσθητο αλλά ταυτόχρονα οξύθυμο και πνεύμα ανυπότακτο.  Ποια ήταν τα αίτια που τον οδήγησαν σε αυτή την εγκληματική πράξη και γιατί δεν σκότωσε τον καθηγητή Μαρεσκάλκι;  Η μικρή κοινωνία της ιταλικής κωμόπολης είναι συγκλονισμένη και καταφέρεται εναντίον του Βιταλιάνο.  Ταυτόχρονα όμως το κάθε μέλος της έχει τη δική του άποψη και αντίδραση απέναντι στο συμβάν αυτό.  Άλλοι θεωρούν ως αιτία τη δυστυχισμένη παιδική ηλικία, άλλοι θεωρούν ότι υπήρχαν σεξουαλικά κίνητρα.  Όμως ο καθηγητής Μαρεσκάλκι προσπαθεί να προσεγγίσει  τα πραγματικά αίτια που σχετίζονται με τη φύση και την προσωπικότητα του μαθητή.  Δύο αστυνομικοί τον φρουρούν διαρκώς καθώς θεωρούν ότι ο μαθητής-δολοφόνος μπορεί να ξαναχτυπήσει. Ο Μαρεσκάλκι είναι αντιμέτωπος με όλη τη μικρή κοινωνία και καταφεύγει στην ψυχοθεραπεία προκειμένου να γλυτώσει από την ψύχωση στην οποία τον οδηγούν οι άλλοι.  Οι προβληματισμοί του έχουν να κάνουν με το κενό και το άγχος που βιώνει η νεολαία και την οδηγούν στην απόγνωση και στη βία.

Το μυθιστόρημα αυτό έχει χαρακτήρα στοχαστικού δοκιμίου.  Προκαλεί προβληματισμό στον αναγνώστη και τον βάζει σε περίσκεψη γύρω από θέματα που αφορούν τη σύγχρονη γενιά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.  Κυριαρχούν τα ερωτήματα: Σε ποιον κόσμο ζουν σήμερα τα παιδιά μας και πώς τον αντιμετωπίζουν; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της νεανικής εγκληματικότητας; Εκτός από την τυφλή βία, που κατέχει κεντρική θέση στο μυθιστόρημα αυτό, ο συγγραφέας με έναν βαθύτατο στοχασμό που αποτυπώνεται ευκρινώς, μας προβληματίζει σχετικά με το ρόλο των καθηγητών και τη στάση τους απέναντι στους νέους.