Εικονογράφηση: Νέστορας Ξουρής

Είσαι πρωτάρης αναγνώστης και σου φέρνουν δώρο ένα όμορφο εικονογραφημένο βιβλίο με μικρό και κατανοητό κείμενο. Ωραία, το διαβάζεις γρήγορα αλλά βαριέσαι. Η ιστορία είναι πολύ απλή, είναι για μωρά… Άλλοτε πάλι σου φέρνουν δώρο ένα βιβλίο με λίγες εικόνες και πολύ κείμενο, γιατί μεγάλωσες, λέει, πια, και έμαθες να διαβάζεις καλά. Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα, ευτυχώς δε σε θεωρούνε μωρό. Έχει πλοκή, περιπέτεια, σασπένς. Αλλά η γραφή είναι δύσκολη. Αν δεν τα παρατήσεις στη μέση, φωνάζεις τη μαμά σου να σου το διαβάσει πριν κοιμηθείς. Κι αν εκείνη αρνηθεί, ε, δε θα σκάσεις, υπάρχει και το Playstation…

Αυτά είναι συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεαροί αναγνώστες. Τα «Χρώματα για γιατρικό» είναι μια ιστορία γραμμένη με σεβασμό στον αναγνώστη της πρώτης σχολικής ηλικίας. Στρωτή και απλή σύνταξη, ισορροπία ανάμεσα στην εικόνα και την ποσότητα του κειμένου και μια ενδιαφέρουσα μικρή περιπέτεια, κυρίως σχέσεων και συναισθημάτων.

Η γιαγιά φτάνει στο σπίτι να μείνει με την κόρη και τα εγγόνια της. Η θλίψη της μετά το θάνατο του παππού την οδηγεί στη σιωπή και την απομόνωση. Τα εγγόνια της δεν την αναγνωρίζουν. Θυμούνται τις καλές της στιγμές και προσπαθούν να βρούνε τρόπο να φέρουν πίσω το χαμόγελο στα χείλη της. Ίσως να φταίνε τα μαύρα ρούχα της γιαγιάς. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα χρώματα για γιατρικό; Τα δυο παιδιά κάτι σκαρώνουν… Κάτι που θα τυλίξει τη γιαγιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στην αγάπη.

Μια τρυφερή ιστορία που απευθύνεται όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους παππούδες που παθαίνουν κατάθλιψη μετά την απώλεια του συντρόφου τους και δυσκολεύονται να δούνε την αγάπη που τους προσφέρει η οικογένεια (αν είναι αρκετά τυχεροί ώστε να έχουν οικογένεια που τους φροντίζει).

Σε μια εποχή που λατρεύει τη νεότητα και παραμελεί τους ηλικιωμένους, η ιστορία αυτή μας θυμίζει τους παλιούς δρόμους επικοινωνίας ανάμεσα στις γενιές.

Η εικονογράφηση αποδίδει επιτυχημένα τη χαρά, τη θλίψη, τη νοσταλγία, την τρυφερότητα και τη σκανταλιάρικη διάθεση. Μια και τα χρώματα όμως παίζουν τόσο καθοριστικό ρόλο στην ιστορία, θα ήταν ωραίο να αποδοθεί η αντίθεση ανάμεσα στον ασπρόμαυρο κόσμο της μοναξιάς και στο χρωματιστό κόσμο της αγάπης.

Η Χαρά Κατσαρή είναι νηπιαγωγός. Αυτό είναι το τρίτο της βιβλίο το οποίο έγραψε, όπως γράφει η ίδια, με τη βοήθεια των μαθητών και των δυο της παιδιών. Το πρώτο της βιβλίο είναι το «Nταίζη – Κάντε με πριγκίπισσα», παραμύθι, και το δεύτερο το «Αίνιγμα στο βυθό», μυθιστόρημα.

Ο Νέστορας Ξουρής είναι εικονογράφος, έχει εικονογραφήσει την Ελληνική Μυθολογία στις εκδόσεις Διάπλαση, και πάρα πολλά παραμύθια, ανάμεσα στα οποία η «Μάγισσα Τιβικουτή», της Λ. Τερκεσίδου, «Το αυγό που μισούσε το κόκκινο χρώμα»  και το  «Δώσ’ μου μια δεύτερη ευκαιρία» της Χ.Καραΐσκου.