Μικρές ιστορίες ζωής

Η συγγραφέας του βιβλίου «Καυτή Σοκολάτα», το οποίο γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές τη Ζιλιέτ Μπινός και τον Τζόνι Ντεπ, πρωτοτυπεί με τη συγγραφή του βιβλίου «Χαίρετε κι αντίο», το οποίο είναι μια συλλογή από μικρές ιστορίες που διαφέρουν πολύ από το είδος της νουβέλας. Η συγγραφέας θεωρεί ότι ο σημερινός φρενήρης ρυθμός ζωής δεν αφήνει ελεύθερο χρόνο στο σύγχρονο αναγνώστη για την ανάγνωση μεγάλων ιστοριών, οπότε οι μικρές αυτές ιστορίες που συμπεριλαμβάνει στο βιβλίο της ικανοποιούν την ανάγκη του σύγχρονου αναγνωστικού κοινού. Τις μικρές αυτές ιστορίες τις έγραψε καθώς ταξίδευε και παρατηρούσε τους ανθρώπους. Οι ήρωες είναι καθημερινοί, συνηθισμένοι άνθρωποι, άλλοι αλλόκοτοι και άλλοι διασκεδαστικοί. Όλοι όμως έχουν δύο πράγματα κοινά. Το ένα είναι ότι όλοι θεωρούν τους εαυτούς τους ως εντελώς φυσιολογικούς και πρωτότυπους ως προς τον τρόπο ζωής τους. Το δεύτερο κοινό στοιχείο είναι ότι όλοι οι χαρακτήρες έχουν επιλέξει να μην συμβιβαστούν με τίποτα αλλά να σταθούν ενάντια στο κοινό ρεύμα, να είναι δηλαδή μοναδικές, ανεξάρτητες προσωπικότητες ενάντια στη μαζοποίηση. Αυτό κάποια στιγμή έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τους ίδιους, ωστόσο με αυτό τον τρόπο ταυτόχρονα καθίστανται πιο ανθρώπινοι.

Μέσα από το βιβλίο αυτό η συγγραφέας εκφράζει σκέψεις και συναισθήματα για τον άνθρωπο και τις πράξεις του που δεν μπορούν να εκφραστούν σε μια μακροσκελή νουβέλα. Καταγράφει καθημερινά στιγμιότυπα και τις αυθόρμητες σκέψεις που μπορεί να απασχολούν έναν συνηθισμένο και μη, άνθρωπο. Οι μικρές αυτές ιστορίες είναι μικρές συλλήψεις της σκέψης της συγγραφέως. Κάθε ιστορία αποτελεί και ένα κεφάλαιο στο οποίο η Τζοάν Χάρις γράφει έναν μικρό πρόλογο-απόσπασμα που αφορά το πώς εμπνεύστηκε και πώς κατέληξε να γράφει τη συγκεκριμένη ιστορία. Αυτό δίνει μια προσωπική νότα σε κάθε ιστορία αλλά επίσης παρωθεί τον αναγνώστη να προβληματιστεί γύρω από το θέμα που θίγεται μέσα από κάθε αφήγηση.

Η πρώτη ιστορία στο βιβλίο αναφέρεται σε δύο ηλικιωμένες γυναίκες, οι οποίες νιώθουν παγιδευμένες στο γηροκομείο όπου ζουν και αποφασίζουν να δραπετεύσουν από εκεί και να πάνε στο Λονδίνο για μια μέρα, προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους που αφορούν την αγορά ενός βιβλίου και ενός ζευγαριού παπούτσια. Η μια είναι τυφλή και η άλλη ανάπηρη, οπότε η ιστορία διανθίζεται από περιπέτειες και χιουμοριστικά περιστατικά.

Μερικές από τις ιστορίες είναι βασισμένες σε παραμύθια, όπως «Η Σταχτοπούτα» και «Η μικρή γοργόνα». Άλλες έχουν ως θεματική τους τη σκληρή σάτιρα και άλλες αφορούν το μέλλον. Γενικότερα υπάρχουν ιστορίες για όλες τις προτιμήσεις. Η Τζοάν Χάρις έχει το χάρισμα της παντελούς έλλειψης φόβου για το τι θα πουν οι άλλοι για όσα γράφει. Η ένταση που απορρέει από κάθε μικρή ιστορία έχει μεγαλύτερη επίδραση στον αναγνώστη από μια νουβέλα. Οι περισσότερες ιστορίες είναι γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο καθώς η συγγραφέας προσπαθεί να προσεγγίσει τον κόσμο των ηρώων της, να νιώσει ό,τι νιώθουν, ακόμη και αν αυτό είναι τρομακτικό, λυπηρό ή αλλόκοτο.