Το χρονικό μιας εποχής όπου όλα ήταν δυνατά
Your heart is like an ocean.
Mysterious and dark.
Bob Dylan
Χειμώνας του 1961: ένας 20χρονος νεαρός που έχει παρατήσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, φτάνει άγνωστος μεταξύ αγνώστων και χωρίς χρήματα στη Νέα Υόρκη. Περιπλανιέται στα φτηνά καφέ και τις μικρές μουσικές σκηνές του Γκρίνουιτς Βίλατζ -καρδιά της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας τη δεκαετία του ’60-, ψάχνοντας για δουλειά, ενώ προσπαθεί να ξεχωρίσει με το ιδιαίτερο στυλ των τραγουδιών του από το πλήθος των επίσης άσημων και φιλόδοξων καλλιτεχνών. Μόνα του εφόδια η κιθάρα του, η αγάπη του για τη folk μουσική και η πίστη του ότι αργά ή γρήγορα θα καταφέρει να ηχογραφήσει τα τραγούδια του. Έτσι ξεκινάει η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από τον ίδιο τον Bob Dylan της μακράς και σημαντικής πορείας του στο μουσικό στερέωμα, στον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας του.
Σελίδα τη σελίδα ο Dylan μιλάει για όσα έζησε ξεκάθαρα και χωρίς ωραιοποιήσεις και μας ταξιδεύει από τα άγουρα χρόνια της πρώτης νιότης στο μεσουράνημα του καλλιτεχνικού του άστρου, φτάνοντας μέχρι τη δεκαετία του ’80. Η εξιστόρησή του είναι ρεαλιστική, αλλά παθιασμένη: δεν αφηγείται απλώς τα γεγονότα – ανοίγει ένα παράθυρο στο μυαλό και την καρδιά του ώστε ο αναγνώστης να γίνει κοινωνός όσων τον βοήθησαν να εξελιχθεί ως άνθρωπος και ως μουσικός. Αποκαλύπτει τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του, μιλάει για τις καλλιτεχνικές επιρροές του και τα ταξίδια του, ανακαλεί τις καθοριστικές εμπειρίες των παιδικών του χρόνων, αλλά και τα γεγονότα που τον σημάδεψαν στη συνέχεια της ζωής του. Διηγείται ακόμα τις προσπάθειες του να δια-μορφώσει τον εαυτό του μέσα από τα διαβάσματά του -που τα περιγράφει ιδιαίτερα γλαφυρά κάνοντάς μας ν’ ανακαλύψουμε ή να ξαναθυμηθούμε σημαντικά βιβλία-, αλλά κυρίως μέσα από το αξεπέραστο σχολείο της προσωπικής εμπειρίας και της περιπλάνησης ”στο δρόμο”, απαραίτητο για κάθε αληθινό καλλιτέχνη.
Ο Dylan έγραψε ένα βιβλίο-τραγούδι: η γλώσσα είναι ρέουσα και ποιητική – είναι άλλωστε πρωτίστως ποιητής, η αφήγηση κινείται ανάμεσα στο συνειρμό και την ανάμνηση χωρίς να ακολουθεί γραμμική ροή και αυστηρά χρονολογική δομή. Ο τρόπος γραφής του σφύζει από δύναμη και εκφραστικότητα, την οποία η μετάφραση κατορθώνει να αποδώσει στο έπακρο, ενώ ιδιαίτερα χρήσιμες είναι οι σημειώσεις των δύο μεταφραστριών για τα πρόσωπα, τα γεγονότα και τους τόπους που αναφέρονται στο κείμενο. Συμπερασματικά, η αυτοβιογραφία του Bob Dylan είναι ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο ενός άκρως ενδιαφέροντος ανθρώπου και δημιουργού, που με τα τραγούδια του αλλά και την προσωπική του πορεία έγινε σύμβολο μιας σχεδόν μυθικής εποχής. Περιμένουμε τη συνέχεια της εξιστόρησής του στον επόμενο τόμο…