How does it feel
to treat me like you do
New Order – Blue Monday
Να λοιπόν που η τύχη, η μοίρα (όπως θέλετε ονομάστε το), με έφερε ενώπιον ενός ακόμα αστυνομικού μυθιστορήματος, ένα είδος που μπορεί να με ενθουσιάσει ή αντίθετα να με απομακρύνει για κάποιο διάστημα από τα βιβλία του είδους.
1987. Η μικρή Τζοάνα με τη λίγο μεγαλύτερη αδερφή της Ρόζι φεύγουν από το σχολείο. Προχωρώντας προς το σπίτι η Ρόζι μιλάει με τη φίλη της, αγνοώντας τη μικρή Τζοάνα που έχει μείνει πίσω. Λίγα λεπτά αργότερα, όταν η Ρόζι μπαίνει σ’ ένα μαγαζί με γλυκά, παρατηρεί ότι η μικρή Τζοάνα έχει εξαφανιστεί. Ο σάλος που ακολουθεί και συνταράσσει την κοινωνία δεν θα έχει προηγούμενο.
Είκοσι δύο χρόνια αργότερα, ο μικρός Μάθιου εξαφανίζεται, περιμένοντας τη μητέρα του να έρθει να τον πάρει από το σχολείο. Προκαλείται αναταραχή σε κοινωνικό, αστυνομικό και δημοσιογραφικό επίπεδο. Οι ημέρες περνούν και ο Μάθιου παραμένει άφαντος.
Βλέποντας τη φωτογραφία του μικρού παιδιού, η ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν διαπιστώνει ανήσυχη την ομοιότητα με τα όνειρα και τις προσδοκίες ενός ασθενή της να αποκτήσει έναν γιο. Και μάλιστα έναν γιο που μοιάζει πολύ με τον μικρό, εξαφανισμένο, Μάθιου.
Το «Blue Monday» είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνίστρια την Φρίντα Κλάιν. Με ισορροπημένη ροή, που δεν κουράζει τον αναγνώστη, ούτε τον υποχρεώνει να γυρνάει πίσω τις σελίδες για να θυμηθεί τι διάβασε, αλλά και με λιτή γλώσσα, το συγκεκριμένο βιβλίο κερδίζει τον αναγνώστη εξ αρχής. Η εξαιρετική στοιχειοθέτηση των χαρακτήρων και οι κινήσεις τους μέσα στην εξέλιξη της ιστορίας, καθώς και οι μετρημένοι διάλογοι, ενισχύουν περισσότερο την εικόνα ενός υπέροχου και άρτιου τεχνικά βιβλίου. Η ψυχαναλυτική υφή του κείμενου, δοσμένη σε κατανοητή για το ευρύ κοινό μορφή, κεντρίζει το ενδιαφέρον και δημιουργεί πολλές προσδοκίες για τα επόμενα βιβλία της σειράς.
Ο εξαιρετικός τίτλος και το εξίσου ελκυστικό εξώφυλλο, μαγνητίζει τον αναγνώστη εκ προοιμίου. Όταν διαβάσει δε και τις πρώτες σελίδες, η έλξη γίνεται χειμαρρώδης.
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, όπου δεν μένει στην έκπληξη της ιστορίας και στη ροή της αφήγησης, αλλά εμβαθύνει και ενσκήπτει στο ανθρώπινο μυαλό που, όπως γράφει και ο υπότιτλος του βιβλίου, μερικές φορές είναι το πιο επικίνδυνο μέρος για να χάσεις τον εαυτό σου. Το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα.
