Χέρια γεμάτα σφαίρες

Ο Πέτρος Γαλιατσάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Τέλειωσε τη Σιβιτανίδειο Σχολή, σπούδασε Τουριστικές Επιχειρήσεις στο ΤΕΙ της Αθήνας και  εργάστηκε για πολλά χρόνια σε ξενοδοχεία και τουριστικούς οργανισμούς. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ανεξάρτητος σύμβουλος τουριστικών επιχειρήσεων και παραδίδει μαθήματα σε σχολές που έχουν άμεση σχέση με την επαγγελματική του εμπειρία. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Ζει στο Παγκράτι. Τα «’Aσπρα γάντια» είναι το πρώτο του βιβλίο.

Ο Μάικ Ζάκρος είναι ένας μπάτλερ που ζει στο Λονδίνο και εργάζεται γα τη βασιλική οικογένεια της Αγγλίας. Ζει μια καθημερινότητα με κύρος και αίγλη μέχρι τη στιγμή που ένα τηλεφώνημα θα τον αναγκάσει να επιστρέψει σε όσα από καιρό είχε ξεχάσει. Ένας άνθρωπος με το επώνυμο Αλάστρης, που τον βοήθησε όταν ο Μάικ ζούσε στην Ελλάδα με το όνομα Παύλος, του ζητάει να ανταποδώσει τη χάρη. Ο Μάικ, μη μπορώντας να αρνηθεί, συμφωνεί να τον βοηθήσει και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Το σχέδιο του Αλάστρη είναι το εξής: πρέπει ως μπάτλερ να εργαστεί στον νέο πρέσβη της Νοτίου Αφρικής στην Ελλάδα. Θέλει να εκδικηθεί τον νέο πρέσβη για κάτι που είχε συμβεί στο παρελθόν. Όταν ο Μάικ θα φτάσει στην Ελλάδα θα μπλεχτεί σ’ ένα παιχνίδι πολύ πιο σκοτεινό απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί, θα έρθει αντιμέτωπος με όσα προσπαθούσε για χρόνια να ξεχάσει, θα φτάσει κοντά στον θάνατο περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη ζωή του, ενώ όσοι βρίσκονται πλάι του θα κινδυνέψουν.

Το αστυνομικό μυθιστόρημα του Πέτρου Γαλιατσάτου είναι γραμμένο σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, παρακολουθώντας σε πρώτο πλάνο τον πρωταγωνιστή του βιβλίου. Η ροή του κειμένου είναι κινηματογραφική, με πλούσια πλοκή, χωρίς καμπή στο ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο συγγραφέας χτίζει μια πολυεπίπεδη υπόθεση που εξελίσσεται γοργά, με καταιγιστική ορμή, γρήγορες εναλλαγές σκηνών, που αγκιστρώνουν τον αναγνώστη από την αρχή.

Οι χαρακτήρες, ως πιόνια της πλοκής, παίζουν άρτια τον ρόλο τους στην εξέλιξη της ιστορίας. Το ύφος του συγγραφέα, ανάλογο των σύγχρονων περιπετειών του γραπτού λόγου και της μεγάλης οθόνης. Αν και κατά σημεία εκλείπουν οι λεπτομέρειες και οι περιγραφές σκηνικών, ωστόσο ο συγγραφέας καταφέρνει να υπερκεράσει την έλλειψη αυτή με τις γρήγορα εναλλασσόμενες σκηνές και τη διαρκώς φουρτουνιασμένη πλοκή που οδηγεί μονίμως σε νέες καταστάσεις.

Ένα αρκετό ενδιαφέρον πρώτο δείγμα γραφής του Πέτρου Γαλιατσάτου, που δημιουργεί ευάρεστες προϋποθέσεις για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον.