…Ένα κτήνος είναι ο άνθρωπος, που κοιμάται και ξυπνάει μονάχα για να φάει σαν το κτήνος. Δεν άξιζε τη δωρεά του χρόνου…
Με αμνησία ζώου.
Σαίξπηρ, Άμλετ
Ο Ίντρα Σίνχα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βομβάη. Ο πατέρας του ήταν Ινδός αξιωματικός του Ναυτικού και η μητέρα του Αγγλίδα συγγραφέας. Εκπαιδεύτηκε στην Ινδία και στην Αγγλία και σπούδασε αγγλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο του Cambridge. Εργάστηκε ως επιμελητής κειμένων στη διαφήμιση και ως μεταφραστής ινδικών έργων στα αγγλικά. Το 1999 εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο, «The Cybergypsies», μια αναδρομή στη «λίθινη εποχή» του Διαδικτύου και το 2002 το πρώτο του μυθιστόρημα «Τhe death of Mr Love».
To δεύτερο μυθιστόρημά του, «Άνθρωποι και Ζώα», το εμπνεύστηκε από την τραγική οικολογική και ανθρώπινη καταστροφή που υπέστη η επαρχιακή ινδική πόλη Μποπάλ το 1984, ύστερα από διαρροή τοξικών σε εργοστάσιο πολυεθνικών συμφερόντων. Το συμβάν αυτό, αν και έχουν περάσει περισσότερα από είκοσι χρόνια, συνεχίζει να ρημάζει τους κατοίκους και το περιβάλλον της περιοχής.
Ο αφηγητής της ιστορίας ονομάζει τον εαυτό του Ζώο. Είναι ένας νεαρός στην ινδική πόλη Καουφπούρ, ο οποίος απαίτησε να γραφτεί η ιστορία του, όπως ακριβώς την αφηγείται στο δημοσιογράφο. Χρησιμοποίησε κασέτες στις οποίες καταγράφει όσα ήθελε να πει. Ο νεαρός αφηγητής κάποτε ήταν όρθιος και βάδιζε, μετά όμως από το οικολογικό ολοκαύτωμα στην Μποπάλ, η σπονδυλική του στήλη λύγισε και μετατράπηκε ο ίδιος σε τετράποδο περπατώντας όπως τα ζώα. Έτσι αυτοαποκλήθηκε Ζώο. Μας εξιστορεί την αθλιότητα της ζωής του στους δρόμους μέχρι που γνώρισε τη Νίσα, ένα συνομίληκό του κορίτσι, που τον βοήθησε να γίνει μέρος μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι αγωνίζονταν για τη δικαίωση της πόλης τους ενάντια στο εργοστάσιο και τους Αμερικάνους ιδιοκτήτες τους. Το Ζώο ερωτεύεται τη Νίσα και προσπαθεί να εκτοπίσει τον ηγέτη του αγώνα, τον Ζαφάρ, ο οποίος είναι ο αγαπημένος της. Παράλληλα στην πόλη εμφανίζεται μια Αμερικανίδα γιατρός, η Έλι, η οποία έχει σκοπό να δημιουργήσει μια κλινική για τη θεραπεία των ανθρώπων που είναι θύματα του οικολογικού αυτού εγκλήματος. Το Ζώο ευελπιστεί ότι θα μπορέσει μια μέρα να γιατρευτεί και να ξαναγίνει άνθρωπος.
Το βιβλίο αυτό είναι βασισμένο στη συγκλονιστική αληθινή ιστορία του ανθρώπου που ονομάστηκε ο Κουασιμόδος της Πραντές και στο οικολογικό ολοκαύτωμα που συνέβη στην Μποπάλ. Πρόκειται για μια ιστορία, που ακριβώς επειδή καταγράφηκε όπως ακριβώς την είχε αφηγηθεί ο ήρωας, αγγίζει τα όρια της τραγικότητας την οποία η απόδοση της σκληρής πραγματικότητας αποτυπώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το μέγεθος της καταστροφής του 1984 στην Ινδία και οι συνέπειες μέσα από αυτό το βιβλίο μπορούν να λάβουν τις πραγματικές τους διαστάσεις, καθώς ο συγγραφέας αφήνει το θύμα- αφηγητή του να μιλήσει ελεύθερα σε μια γλώσσα που μπορεί να σοκάρει και να προκαλέσει αποτροπιασμό και απέχθεια. Στόχος του συγγραφέα δεν είναι να γεννήσει στους αναγνώστες του συναισθήματα τρόμου, αλλά να μας κάνει να συναισθανθούμε ότι η καλύτερη αποτύπωση της συμπεριφοράς του ανθρώπου που ξεπερνάει πολλές φορές και τα ίδια τα ζώα, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, γίνεται μέσω της περιγραφής των συνεπειών στη γλώσσα των ανθρώπων που βίωσαν τη βία. Η γλώσσα αυτή χρησιμοποιείται από το συγγραφέα ως ένα μαστίγιο και ως ένα όπλο ενάντια σε όσους προκάλεσαν και προκαλούν ακόμη την αφαίρεση αθώων ζωών και θέλουν να αυτοαποκαλούνται άνθρωποι.