Εθισμένος στην αφαιρετικότητα των ηλεκτρονικώς ταχυδρομημένων χαϊκού, αλλά ουχί και στη λακωνικότητα των αποφθεγμάτων, ο χορτάτος από επιτυχίες (εκδοτικές και μη) ψυχίατρος-ψυχαναλυτής με σαφή κοινωφελή και φιλάνθρωπο προσανατολισμό, επιδίδεται μετά επιεικείας σε έναν πρωτοφανή αλλά όχι πάντοτε προφανή διδακτισμό ηθολογικού κι ενίοτε ελαφρώς μεταφυσικού περιεχομένου αποφεύγοντας τεχνηέντως τις παγίδες τής νοησιαρχικής επιστημονικότητας. Εξ άλλου η ποιητική γραφή συνίσταται, προορίζεται, αποσκοπεί και χρησιμεύει στην αποκοπή από την Κοινή Λογική, όσο κι αν εγγράφεται στα Κοινά, με άλλον, λοξόν τρόπον (εννοώ απολλώνειον).
Και μόνον από τους τίτλους των ποιημάτων συνάγεται μία σαφής ηθοπλαστική κοινωνικοποιημένη στόχευση πολιτικού τύπου:
Περιεχόμενα:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΑΗΔΟΝΙ ΕΡΕΙΠΙΑ
ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΕΡΗΜΙΑ
ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ
ΜΝΗΜΗ ΣΚΙΑ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Α, ΘΑΛΑΣΣΑ!
ΔΙΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
ΜΗ-ΠΡΟΣΜΟΝΗ
ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ
ΑΓΩΝΙΕΣ ΓΑΛΗΝΗΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ 2022
ΑΚΟΥ ΜΕ!
ΕΡΗΜΟΣ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
ΣΤΙΣ ΠΛΑΣΤΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
ΟΙΚΕΙΝ
ΕΓΩ ΘΑ ΦΥΓΩ
ΠΤΩΣΗ
ΚΟΥΡΑΣΗ
ΚΡΥΟ
ΠΑΓΟΣ
Η ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΓΛΥΚΥΤΗΣ
ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΘΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΙΙ
ΑΝΤΙΦΩΝΑΡΙΑ
ΠΑΡΑΤΑΣΗ
ΦΙΛΟΝΕΙΡΟΙ
ΘΕΟΙ
Η ΜΥΧΙΑ ΧΩΡΑ
ΑΛΛΗΛΠΕΡΙΧΩΡΗΣΗ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΟΝΕΙΡΟΓΑΤΑ
ΑΝΑΓΓΕΛΙΕΣ
ΕΙΔΩΛΟ
ΜΑΣΚΑ
ΔΥΟ ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΗΠΟΙ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΑΜΦΙΒΑΣΙΗ
ΠΡΟΣΩΠΟ
ΑΛΙΕΙΣ ΨΥΧΩΝ
COVID ERGO SUM
ΕΠΙΚΛΗΣΗ
Η ΓΚΡΙ ΜΠΑΛΑΝΤΑ
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΖΟΦΟΥ
ΘΕΑΤΡΟ ΙΙ
ΟΡΙΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ
ΣΕΛΙΔΑ
ΕΣΦΡΑΓΙΣΘΗ
ΧΩΡΟΣ
ΚΟΙΜΗΣΙΣ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ
ΤΙΜΟΝΙ
ΕΝΔΟΒΟΛΗ
ΣΠΕΙΡΑ
ΑΕΙ ΓΕΩΜΕΤΡΕΙΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΗΘΗΣ
ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ
ΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ
ΤΕΛΑΛΗΣ
ΑΒΡΟΤΗΤΕΣ
ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΜΑΡΚΙΑΣ
ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
ΞΗΜΕΡΩΝΕΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
SELFIE
ΨΑΛΜΟΣ 2022
ΒΡΟΧΗ
ΣΧΕΔΙΑ
ΧΟΡΙΚΑ
ΑΓΩΝΙΑ
ΠΡΟΝΟΙΑ
ΨΗΦΙΔΕΣ
ΤΡΕΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ
ΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ
Η ΤΡΙΑΔΑ
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
ΤΡΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ
ΜΕΓΙΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΦΥΓΩ
ΤΑΜΑΤΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ
ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΣ
ΑΞΙΕΣ
ΑΞΙΕΣ 2
ΖΑΡΙΑ
CCCXX
ΧΡΗΣΜΟΣ
ΑΡΜΟΝΙΑ
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ VI
ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΟΝΟΜΑ ΡΟΔΟ
ΩΡΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ
Το αφήγημα εκτυλίσσεται ως μυθιστορία, ενίοτε με σασπένς κι άλλοτε άνευ.
Διατρέχουμε μετά μανίας αυτό το πλούσιο πόνημα κι εμπλουτιζόμαστε από αναλύσεις φωτός σε τυχαία κρύσταλλα, πανάκριβα ή γαιώδη…
Ο τίτλος τής συλλογής συμβολικός κι αναδομημένος. «Αηδόνι ερείπια». Ανασκολοπισμένες λέξεις αναζητούν την ακεραιότητά τους στη μετά το μεταμοντέρνο εποχή.
Τρίπτυχος η εκδοχή αυτού τού πεζογραφικώς προσγειωμένου λόγου: 1. Πρόλογος, 2. Αηδόνι ερείπια (δώδεκα πονήματα με λατινική αρίθμηση), 3. ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ.
Προς τι ο διαχωρισμός; Πρόκειται για παραγέμισμα, συνύπαρξη, ή επεξηγηματικά αδιαφορία; Αναπάντητον το ερώτημα.
Ίσως μόνον ο κάθε ένας και η κάθε μία επαρκής αναγνώστης να μπορεί να απαντήσει οικειοθελώς και δι-υποκειμενικώς…
Ιδού και μερικές εκλάμψεις αποκρυσταλλωμένου εντύπου φωτός:
«Από την πτώση στην πτήση / Μιας καρδιάς μιας σκέψης δρόμος» (σελ. 121).
Παρηχήσεις και συνδέσεις νοημάτων απονενοημένων.
«Α, Δύση δίχως πια ανατολή / Δίχως θεό και δίχως αλήθεια» (σελ. 111).
«ΒΛΕΜΜΑ // Μας κοιτάς, ορίζοντα / Τα βλέφαρά σου / Μουσική σιγή» (σελ. 91).
Η θητεία του στο χαϊκού καθοριστική τής ποιητικής του.
«Κλείνεις την πύλη τής κιβωτού μας, / τώρα Νώε, / Περιμένοντας τον κατακλυσμό» (σελ. 46).
Και το τέλος τού έκτου από τα δώδεκα «Αηδόνι ερείπια»:
«Εδώ που αποτινάζει το ποτάμι / τη μια όχθη του / Καθώς βρυχώνται αεροπλάνα / Κι ένα άγονο κενό πέφτει και πνίγεται / Μέσα σ’ άλλο κενό / Σ’ άλλο / Σ’ άλλο / Σ’ άλλο» ((σελ. 25).
Αυτό το «άγονο κενό» ανάμεσα –θαρρείς– σε παράλληλους καρέκλες υπερσυμπαντικού κουρείου εικονοποιεί όλη αυτή την κατασταλαγμένη, την άφατη απελπισία που κρύβεται ανάμεσα στις λέξεις…
Υπαρξιακή ποίηση με φιλοσοφικά ερωτήματα που δεν επιδέχονται όμως μονοδιαστάτων απαντήσεων.
Ποιητικό επίτευγμα από τα λίγα από έναν αριστοτέχνη τού είδους: ΝΙΚΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ. Σιδερένιος!!!
