Μάθημα Ιστορίας

Ο Δημήτρης Καμπουράκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1961 και από το 1978 ζει στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες. Είναι δημοσιογράφος και έχει εργαστεί σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Βιβλία  του είναι:
Πρόσφατες εκδόσεις (πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ):

Η υιοθεσία των ονείρων. [Αθήνα;], [χ.ε], 1986.

Η σιωπή της Αφροδίτης. Αθήνα, Μέδουσα, 1993. Σελ.: 204.

Μια σταγόνα ιστορία. Αθήνα, Πατάκη, 2003. Σελ.: 468.

Μια σταγόνα ιστορία. Αθήνα, Πατάκη, 2003. Σελ.: 423.

Ο κύριος Διάβολος προσφέρει ταξίδι. Αθήνα, Πατάκη, 2005. Σελ.: 443.

«Η υιοθεσία των ονείρων», «Η σιωπή της Αφροδίτης», « Μια σταγόνα Ιστορία, Α΄ και Β΄ τόμος», «Ο κύριος Διάβολος προσφέρει ταξίδι».

Ο συγγραφέας στο βιβλίο του με τον τίτλο  «Άγιος Αγύρτης»,  καταγράφει τη ζωή του Παπουλάκου, κατά κόσμον Χρήστου Παναγιωτόπουλου ή Χριστοπανάγου, ο οποίος απεβίωσε το 1861 σε ηλικία ενενήντα χρόνων, έχοντας ζήσει την Ελλάδα μετά την επανάσταση του 1821. Ο Παπουλάκος μέχρι την ηλικία των πενήντα ετών ήταν  χασάπης. Τότε αρρώστησε από τύφο και μέσα στο παραλήρημα ενός υψηλού πυρετού πίστεψε ότι ο Θεός του έδωσε την ευλογία να διδάσκει το λόγο του στους ανθρώπους. Από τότε και μέχρι τη σύλληψή του περιφερόταν στο διάφορα χωριά όχι μόνο ερμηνεύοντας τις γραφές, αλλά έχοντας άποψη για όλα τα πολιτικά γεγονότα, την οικονομία και την παιδεία, κάνοντας αφενός μεν τον κόσμο να επαναστατεί εναντίον του τότε συστήματος, αφετέρου δε τον εαυτό του απειλή όλων όσων ασκούσαν την εξουσία. Ένας γέροντας αλλοπαρμένος, αμόρφωτος, συντηρητικός, θρησκόληπτος, θαυματοποιός και τον οποίον το σύστημα κατάφερε να συλλάβει σε βαθύ γήρας και μόνο μέσα από προδοσία.

Ο Δημήτρης Καμπουράκης στο βιβλίο του αυτό διαχειρίζεται τα έργα και τις ημέρες του Παπουλάκου. Έτσι μοιάζει στην αρχή. Όμως η  ζωή του Παπουλάκου είναι η μάσκα που πίσω από αυτήν  γράφει και ένα άλλο πιο ουσιαστικό, παράλληλο βιβλίο. Την  ιστορία της απελευθερωμένης Ελλάδας και των αλληλοσυγκρουόμενων κέντρων εξουσίας που άρχισαν να λειτουργούν, διεκδικώντας το κάθε ένα από αυτά το δικό του κομμάτι. Η εκκλησία, παρούσα και αυτή, ενώ ταυτόχρονα εξωτερικές δυνάμεις εισβάλλουν διαμορφώνοντας και επηρεάζοντας τα γεγονότα. Και όλα αυτά εις βάρος ενός λαού φτωχού και επί το πλείστον αμόρφωτου που στο πρόσωπο του Παπουλάκου έβλεπε τον απεσταλμένο του Θεού, που με την ίδια  αγραμματοσύνη με αυτόν εξέφραζε την αντίδρασή του στο σύστημα και την ελπίδα για το αύριο. Και αυτόματα ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ ορθώνεται από τις πρώτες σελίδες στον αναγνώστη. Γιατί σε μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα, που μόλις είχε ελευθερωθεί από σκλαβιά τετρακοσίων χρόνων και ήταν αδύναμη να διαχειριστεί τα του οίκου της, μια νέα σκλαβιά έκανε την εμφάνισή της με έναν ανήλικο Βαυαρό βασιλιά, ενώ παράλληλα εσωτερικά και εξωτερικά κέντρα εξουσίας δρούσαν εις βάρος του ελληνικού λαού;

Και η Ελλάδα εκεί. Σαν λευκό περιστέρι να υπερίπταται όλων των γεγονότων κρατώντας στις φτερούγες της την ιστορία, τον πολιτισμό, τη γλώσσα της αλλά και  με το σθένος της να αντιστέκεται μέχρις εσχάτων σε οτιδήποτε θα μπορούσε να αλλοιώσει ένα από αυτά.

Μπορεί άραγε και τώρα; Πόσο επαναλαμβάνεται ή αντιστρέφεται η Ιστορία; Ο Όθωνας με το πιστόλι στον κρόταφο από τους Μακρυγιάννη και Καλλέργη  υπέγραψε το πρώτο σύνταγμα και  σήμερα ο Γ.Α.Π. με τα spreads στον κρόταφο αναζητά τη λύση στη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους. Δικαίως εμφανιζόμαστε σαν ένα κράτος το οποίο μορφοποιήθηκε και λειτούργησε σαν ένα μοντέλο εξαμβλωτικό, με ξένους να ασκούν την εξουσία και κατοίκους μικροαπατεώνες και αγίους. Κράτος το οποίο αναπαράγουμε συνεχώς. Γιατί το κράτος είμαστε εμείς. Στα μικρά λαοπλάνοι και στα μεγάλα αφελείς. Πόσο σύγχρονα μοιάζουν όλα αυτά; Πόσο μπορεί ο Παπουλάκος να είναι μέσα στον καθένα μας; Αυτά τα ερωτήματα θέτει ο Δημήτρης Καμπουράκης στο βιβλίο του και αφήνει τον κάθε αναγνώστη να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

Ο συγγραφέας, γνώστης της έρευνας, στο βιβλίο του αυτό παραθέτει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για να περιγράψει σε βάθος την εποχή αυτή και στέκοντας σε απόσταση από τις σελίδες, το αφήνει αμεθόδευτα στην κρίση μας. Με χρήση γλώσσας άλλοτε δοκιμιακής και άλλοτε φιλικής αφηγηματικής, δίνει ζωντάνια στο κείμενο, χρησιμοποιώντας με διακριτικότητα πλούτο λέξεων που προβάλλουν το κείμενο χωρίς να περισσεύει τίποτα. Ενώ οι απειράριθμες εικόνες ντύνουν την αφήγηση μεταφέροντάς μας εκεί.

Ο Δημήτρης Καμπουράκης  γνωρίζοντας άριστα την Ιστορία,  στο «Άγιος Αγύρτης»  μας οδηγεί στα κρυφά και άδηλα μονοπάτια της, χωρίς να περιορίζεται αυτή τη φορά σε «Μια Σταγόνα», αλλά προσφέροντάς μας απλόχερα ένα ποτήρι γεμάτο  από την μεταεπαναστατική ιστορία της Ελλάδα, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε καλύτερα την Ελλάδα του σήμερα.