Ο Ιερώνυμος Λύκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά καιρούς έκανε διάφορες σχετικές και άσχετες με το γράψιμο δουλειές. Πρωτοεμφανίστηκε στην αστυνομική λογοτεχνία στον δεύτερο τόμο των Ελληνικών εγκλημάτων (2008) με το διήγημα «Κανένα έλεος για τους καλύτερούς μας φίλους». Στον τρίτο τόμο (2009) δημοσιεύτηκε το «Πάσα θανάτου», στον τέταρτο (2011) το «Face Control» και στον πέμπτο (2019) το «Η φαντασιακή αντανάκλαση μιας αχρείαστης απόπειρας φόνου».

Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ρομάντζο των καθαρμάτων, στο οποίο αναδεικνύονται ως φάρσες και τραγωδίες οι πολυδαίδαλες σχέσεις του οργανωμένου εγκλήματος με επιχειρηματίες, δημοσιογράφους και πολιτικούς. Η κριτική το χαρακτήρισε «άρτιο από κάθε άποψη», «αφηγηματικά απολαυστικό», και «επίκαιρο όσο δεν παίρνει».

Ακολούθησε το πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα Μαύρα κουφέτα (2013),  ένα ρέκβιεμ για τη χαμένη ουτοπία του 20ού αιώνα, το οποίο επίσης χαρακτηρίστηκε ως «άρτιο υπόδειγμα αστυνομικού μυθιστορήματος», όπου «το σασπένς βγαίνει από τις κοινωνικές μεταλλάξεις».

Η ζήλια είναι μαχαιριά (2014) ήταν η πρώτη από μια σειρά μαύρων κωμωδιών, στην οποία κινητήρια δύναμη και καταλύτης των ανθρώπινων πράξεων είναι κάθε φορά ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Το Άπληστε κόσμε, κάλπικε (2015) ήταν το δεύτερο βιβλίο της σειράς αυτής.

Το 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Άκου, πτώμα, να μαθαίνεις, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «εξαιρετική ψευδοντοκουμενταρισμένη αναπαράσταση της νεοελληνικής κωμικοτραγικής πραγματικότητας, μια μαύρη κωμωδία, γεμάτη ψευδώνυμους ήρωες, επίσης, για την απόλυτη κυριαρχία της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος στα ανώτερα κλιμάκια της αστυνομίας και της δικαιοσύνης».

Το 2018 η Εφημερίδα των Συντακτών, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Καστανιώτη, διένειμε  τη νουβέλα του Έβαφε ο Στάλιν τα μαλλιά του; Μια σχεδόν αληθινή ιστορία.

Το διήγημά του «Αχ, τι μέρα κι αυτή!» περιλαμβάνεται στην  τουρκική συλλογή Yunankarası-Yunanistan’dan 11 Çağdaş Polisiye Öykü (επιμέλεια: Βασίλης Δανέλλης – Damla Demirözü, μετάφραση: Asli Damar, εκδόσεις İSTOS) και στη γερμανική ανθολογία Hellas Noir, Griechische Kriminalliteratur, με τίτλο «Η κατάρα της Άνγκελα» (επιμέλεια: Κώστας Θ. Καλφόπουλος, μετάφραση: Ulf-Dieter Klemm, εκδόσεις Edition Romiosini/CeMoG).